Η Μεταθανάτια Ζωή και η Αθανασία της Ανθρώπινης Διάνοιας

Νίκος Σόφης

Μ.D Κλινικής Ψυχοπαθολογίας- Ψυχαναλυτής Ειδικευόμενος στην Γενική Ολιστική Ιατρική

Αναδημοσίευση από το περιοδικό Ιχωρ του Ιανουαρίου-Φεβρουαρίου 2011

Το κείμενο αποτελεί απόσπασμα του βιβλίου προς έκδοση του Νίκου Σόφη με θέμα « Το κοσμικό DNA- Η αρχιτεκτονική της κοσμικής νόησης.

Η διάνοια δεν χάνεται δια του Θανάτου

Προκειμένου ειδικώς περί της μεταθανάτιας ζωής ομολογώ ότι εισέρχομαι στο θέμα μας εξετάζοντας πρώτα την ζωή και ύστερα τον θάνατο. Αλλά για να εννοηθεί καλύτερα τι είναι ο θάνατος που αποτελεί ουσιαστικά την μ ε τ α ζωική κατάσταση πρέπει πρώτα να εξεταστεί τι είναι η ζωή σύμφωνα με το ανατομικό νυστέρι αλλά και με τις παρατηρήσεις και την νέα θετική ιδεολογία του κοσμικού DNA που αναλύσαμε σε προηγούμενα τεύχη μαζί με το Πυθαγόρειο Αστρικό DNA. Οι παρατηρήσεις αυτές είναι Κλινικές είναι συγκεκριμένες, είναι καθορισμένες, είναι σε μεγάλο βαθμό αναγνωρισμένες από την ίδια την επιστήμη, η οποία παρά ταύτα μένει με το στόμα ανοιχτό και αδυνατεί να τις εξηγήσει.

Λοιπόν, εκεί που σταματάει η επιστήμη αρχίζει το δικαίωμα της ιδεολογίας και των μυστικιστικών μαθηματικών. Εδώ πρόκειται κυρίως περί μαθηματικού υπολογισμού και περί νόμων της φύσης, διότι όπως έλεγαν και οι Ορφικοί « τίποτε δεν υπάρχει στη φύση που να μην εξηγείται». Για να εννοήσουμε και να πεισθούμε αν υφίσταται το ΠΝΕΥΜΑ του ανθρώπου όπως και όλων των ζώων μετά θάνατον πρέπει πρώτα να το εξετάσουμε από την κατάσταση της ζωής. Όλες οι επιστημονικές κορυφές του σύγχρονου αιώνα είναι δυστυχώς οι μηχανορράφοι που έρχονται να εξαπατήσουν τον κόσμο για να γίνουν πλούσιοι. Βλέπουμε όμως ότι την μεταθανάτια ζωή ( την οποία δίδασκαν στα Ελευσίνια Μυστήρια με τις μυήσεις τους) την έχουν αντιληφθεί πολλοί επιστήμονες, αλλά τους είναι αδύνατο να την αποδείξουν με τις σημερινές γνώσεις. Οι μεγαλύτεροι επιστήμονες δέχονται σήμερα ότι η φυσιολογία, η νευρολογία και η φρενολογία, παρά τις εκρηκτικές προόδους, περνούν μια κρίση. Ο Janet μεγάλος Ψυχοφυσιολόγος στην πραγματεία του « Ψυχολογία του Ηθικού» ομολογεί ότι κάποιες κινήσεις του εγκεφάλου αγνοούνται πλήρως. Επομένως κάθε νέα σκέψη και κάθε έρευνα ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΑΤΑΔΙΚΑΖΕΤΑΙ. Ο ακαδημαϊκός Emile Fagget σε μια εισαγωγή που έχει γράψει για το έργο του καθηγητού Grasset λέει ότι όχι μόνο νοσηρό δεν είναι αλλά αντίθετα πολύ υγιής είναι η προτροπή να προβαίνει κανείς στις υποθέσεις πέρα από αυτές που γνωρίζει η σημερινή επιστήμη.

Τώρα εισέρχομαι στην ουσία του ζητήματος μας όπου θα αποδειχτεί ότι η μεταθανάτια ζωή ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΟΥΤΟΠΙΑ. Η μεταθανάτια ζωή είναι ολόκληρη επιστήμη που διδασκόταν στην αρχαία Ελλάδα, αλλά αποκρύφτηκε από τον σύγχρονο κόσμο, παραδόθηκε σε εμάς ως δεισιδαιμονία, ενώ ΕΙΝΑΙ Η ΑΝΩΤΑΤΗ ΕΠΙΣΤΗΜΗ ΤΟΥ ΜΕΛΛΟΝΤΟΣ.

Όπως έχουμε αναπτύξει σε προηγούμενα τεύχη, η ιδιότητα αυτή που ονομάζεται ΔΙΑΝΟΙΑ ( ΡΟΪΚΟ Α-ΕΓΚΕΦΑΛΟΣ) υφίσταται από μέρα σε μέρα και από στιγμή σταθερή αύξηση, αδιάφορο προς τα που κατευθύνεται προς την ΝΟΗΜΟΣΥΝΗ Ή ΤΗΝ ΜΙΚΡΟΝΟΙΑ ( ΜΙΚΡΟΣ ΝΟΥΣ). Η αύξηση αυτή σημειώνεται από την πρώτη στιγμή της γέννησης του παιδιού, αλλά κυρίως αρχίζει από την πρώτη στιγμή της σύλληψης. Χαρακτηρίζει ακόμη και την εμβρυακή ζωή διότι κάθε ον εκτεθειμένο στον νόμο της εξέλιξης δεν είναι δυνατόν να αρχίζει από το τίποτε, δηλαδή από το μηδέν. Το μηδέν δεν παράγει, αντίθετα εκμηδενίζει κάθε αριθμό. Επομένως η ΔΙΑΝΟΙΑ ( ΡΟΪΚΟ Α) αρχίζει από κάποιον αριθμό ελάχιστο μεν αλλά αριθμό και αριθμός σημαίνει ποσότητα και ποσότητα σημαίνει ΟΥΣΙΑ. Διότι δεν είναι δυνατόν να αυξάνεται κάτι που δεν είναι ΟΥΣΙΑ και δεν υπάγεται σε ορισμένους νόμους. Επομένως η ΔΙΑΝΟΙΑ ( ΡΟΪΚΟ Α) αρχίζει και λειτουργεί από την πρώτη στιγμή της ζωής σε ελάχιστη ποσότητα με υποσυνείδητη μορφή στο έμβρυο. ΑΛΛΑ ΤΙ ΠΟΣΟΤΗΤΑ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΗ ΚΑΙ ΠΩΣ ΘΑ ΤΗΝ ΚΑΘΟΡΙΣΟΥΜΕ; Ουσιαστικά δεν μας ενδιαφέρει ο αριθμός που θα την εκφράσει, ας της δώσουμε ένα συμβολικό όνομα 0,ν αρκεί να περιέχεται στην άπειρη υποδιαίρεση μεταξύ της μονάδος και του μηδέν. Αυτό το 0,ν υποβάλλεται φανερά σε αύξηση, γίνεται 3,4,5,6 διότι έτσι γεννιέται η αυξανόμενη διανοητική ανάπτυξη και προχωρεί στο κλάσμα Ν/Ν. Ας υποθέσουμε ότι η στιγμή της γέννησης αποτελεί τον αριθμό 1 στην κλίμακα της διανοήσεως και ότι η κλίμακα αυτή προχωρεί ασταμάτητα, φτάνει μέχρι τον αριθμό 100 όπου είναι το ζενίθ της ΠΑΝΣΟΦΙΑΣ. Ο αριθμός αυτός είναι ΙΔΑΝΙΚΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΔΙΑΝΟΙΑ.

Η κλίμακα αυτή διαμορφώνεται ως εξής: 0,ν…1…2…3…4…5…6…10…20…30...60…90…100. Ας υποθέσουμε τώρα ότι ένας άνθρωπος πεθαίνει την στιγμή που η διάνοια του αναπτύχθηκε στην ποσότητα 30 κλίμακας. Ερωτώ τους υλιστές: η διανόηση η οποία για να εκτυλιχθεί από το 0,ν μέχρι τον αριθμό 30 είναι ποσότητα; Είναι ουσία; Είναι δυνατόν από το 30 να πέσει στο μηδέν το οποίο δεν έχει καμία συγγένεια με αυτό; Για να εξασφαλίσω την απάντηση καταφεύγω στην ακλόνητη λογική των στοιχειωδών μαθηματικών και των νόμων της φυσικής και της χημείας. Εξετάζω: ποιες μεταβολές δύναται να υποστεί ο αριθμός 30; Αυτός ο αριθμός στην κατάσταση του ανθρώπινου θανάτου δύναται να γίνει Α.) 0 ( μηδέν) Β.) να αυξηθεί σε 31 Γ.) να μείνει 30 και Δ.) να μειωθεί σε 29. Άλλη περίπτωση δεν υπάρχει. Ας εξετάσουμε τώρα κάθε μια από τις περιπτώσεις αυτές.

Στην περίπτωση ο αριθμός 30 δύναται σε δεδομένη στιγμή να γίνει μηδέν όπως ισχυρίζονται τα λείψανα του υλισμού; ΑΣΦΑΛΩΣ ΟΧΙ. Διότι ο αριθμός που άρχισε από την μονάδα και συνέχισε έως το 2,3,4,5,10,20,30 δεν απαντά το μηδέν στο δρόμο του διότι είναι ποσότητα και διότι η σειρά των αριθμών είναι ατελείωτη. Ο θάνατος αποτελεί μεταβολή της κατάστασης, αλλά μηδέν δεν γίνεται. Άρα η διάνοια δεν εκμηδενίζεται δια του θανάτου όπως δεν εκμηδενίζεται και στο ανθρώπινο σώμα, απλά ΔΙΑΛΥΕΤΑΙ ΣΕ ΑΛΛΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ. Η διάνοια δια της χημείας δεν γίνεται μηδέν, αλλά μεταβάλλει την κατάσταση σε άλλον αριθμό. Η έρευνα του τρόπου αυτής της εκδηλώσεως ονομάζεται μεταθανάτια ζωή, επομένως είναι ΑΝΩΤΑΤΗ ΕΠΙΣΤΗΜΗ ΚΑΙ ΟΧΙ ΑΓΥΡΤΕΙΑ. Το κοσμικό DNA όπως είπαμε σε προηγούμενο άρθρο περί του « Πυθαγόρειου Αστρικού DNA» διαθέτει τους παγκόσμιους αριθμούς που σημαίνει ΤΗΝ ΓΝΩΣΗ.

Η δεύτερη περίπτωση είναι ότι μπορεί η διάνοια των 30 να ακολουθήσει την προοδευτική εξέλιξη της και να γίνει 31,32,33,34 κ.λπ. Αυτή είναι η δοξασία του κοσμικού DNA που επηρεάζει την ζωή αλλά και την μ ε τ α θανάτια ζωή. Λοιπόν, αν στον θάνατο η διάνοια παρουσίαζε ακριβώς τις ίδιες ιδιότητες της ζωής, δηλαδή την προοδευτική εξέλιξη, τότε ΘΑΝΑΤΟΣ ΚΑΙ ΖΩΗ θα ήταν το ίδιο εφ’ όσον θα είχαν τις ίδιες εκδηλώσεις. Όμως δεν συμβαίνει αυτό, διότι η ποσότητα 30 δεν γίνεται στον θάνατο 31.

Εξετάζουμε τώρα την τρίτη περίπτωση. Η ποσότητα 30 μπορεί να μείνει 30 αιώνια; Αυτό το υποστηρίζουν διάφοροι ερασιτέχνες και είναι ΛΑΘΟΣ. Η ρ ο ϊ κ η διάνοια δεν μένει 30 αιώνια διότι είναι ποσότητα που γίνεται ΟΥΣΙΑ, άρα υποβάλλεται σε αναγκαστικές αλλοιώσεις. Τι απογίνεται λοιπόν αυτός ο αριθμός 30; Μηδέν δεν γίνεται, 31 δεν γίνεται, 30 δεν παραμένει αναγκαστικά θα γίνει 29, δηλαδή από την κατάσταση της ζωής και των μέσων αυτής θα εξελιχθεί ως ποσότητα 30 της διανόησης του ρ ο ϊ κ ο υ Α, ενώ υπό διαφορετικές συνθήκες στην κατάσταση του θανάτου θα υποστεί ανέλιξη, θα στραφεί προς τα πίσω, θα υποβληθεί σε κάποιο νόμο που θα αφαιρεί δυνάμεις διαρκώ και ο νόμος από 29 θα την μεταβάλλει σε 28. Για αυτούς τους λόγους από 28 θα γίνει 27 και θα περάσει όλη την κλίμακα αντιστρόφως, ΑΛΛΑ ΠΟΙΟΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΠΕΙ ΣΕ ΠΟΣΟΥΣ ΑΙΩΝΕΣ; Διότι είναι ΟΥΣΙΑ που υπόκειται στους νόμους της φύσης. Επομένως σε ορισμένο χρόνο θα περάσει όλες τις υποδιαιρέσεις από την μονάδα μέχρι του μηδέν και αναγκαστικά θα περάσει από την διαβάθμιση 0,ν αλλά αυτή η διαβάθμιση σημαίνει ζωή και ΕΙΝΑΙ ΕΝΑΡΞΗ ΑΥΤΟΤΕΛΟΥΣ ΔΙΑΝΟΗΣΗΣ ΠΟΥ ΠΡΟΧΩΡΑ ΜΕΧΡΙ ΤΗΝ ΣΤΙΓΜΗ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ. Άρα αναγκαστικά οι αριθμοί και οι νόμοι της φύσης μας αποκαλύπτουν επάνοδο 0,ν= ΘΑΝΑΤΟΣ. Παρατηρείται επίσης και στα ζώα ότι 0,ν π ρ ο ϋ π α ρ χ ε ι π.χ. στο κατσικάκι που γεννιέται με ανοιχτά μάτια. Η επιστήμη το παραδέχεται, αλλά δεν το εξηγεί, ο λόγος ανήκει σε εμάς τους μη συστηματικούς διανοητές. Οι νόμοι της φύσης δεν έχουν παραθυράκια όπως οι Νεοελληνικοί νόμοι για να ολισθαίνει κανείς όποτε θέλει.

Εμείς οι ίδιοι λέει ο φυσιολόγος Hensen είμαστε η μελλοντική γενεά, εμείς οι ίδιοι είμαστε και το παρελθόν. Όλα αυτά δεν σημαίνουν τίποτα άλλο παρά ότι η μεταθανάτια ζωή είναι ΥΠΟΣΤΑΣΗ ΚΑΙ ΟΧΙ ΟΥΤΟΠΙΑ. Την αλήθεια αυτή υποβοηθούν και παρατηρήσεις άλλων όπως του Bachon, του Weissman όπου μεταβάλλονται σε ακλόνητα αξιώματα. Ο Bachon υποστηρίζει ότι τα ζωικά στοιχεία διαμορφώνουν εκ των προτέρων ορισμένη μορφή, ο δε Weissman προσθέτει ότι η διαμόρφωση του εμβρύου στηρίζεται επί προηγούμενου τύπου ο οποίος διατηρείται δια της αναπαραγωγής των κυττάρων. Σε πολλά είδη ζώων γεννιούνται τέκνα ιδιαίτερα, ενώ οι γονείς τους δεν είναι ουδέτεροι. Το 0,ν παρατηρείται και στους Κινέζους των οποίων τα παιδιά γεννούνται με στρεβλωμένα πόδια. Επίσης γονείς ακρωτηριασμένοι γεννούν παιδιά υγιή. Αυτό, λοιπόν, θα πει ότι το καλούπι έρχεται από έξω και το έξω είναι το ΠΝΕΥΜΑ που τελείωσε την ανέλιξη από το 20, 30,40 της διανοητικής ποσότητας και ανελίχθηκε δια του θανάτου μέχρι το 0,ν ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΕΙΝΑΙ Η ΜΕΓΑΛΗ ΚΑΙ ΟΡΘΑΝΟΙΧΤΗ ΘΥΡΑ ΤΗΣ ΑΤΕΛΕΙΩΤΗΣ ΖΩΗΣ. Διότι είπαμε 0,ν=ΖΩΗ και 0,ν=ΘΑΝΑΤΟΣ. Άρα ΘΑΝΑΤΟΣ=ΖΩΗ.

Αλλά μήπως δεν έχουμε ακόμη και άλλες αποδείξεις; Δεν έχουμε την γέννηση των τεράτων που τα μουσεία είναι γεμάτα; Έχουμε και άλλη παρατήρηση η οποία είναι πολύ σημαντική: υπάρχουν άνθρωποι των οποίων η φυσιογνωμία θυμίζει κάποιο ζώο. Συμβαίνει ένας άντρας και μια γυναίκα να είναι τέλειοι στο είδος τους και όμως στην μορφή τους να διακρίνετε τον ΑΝΘΡΩΠΟ-ΑΛΟΓΟ, ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ-ΣΚΥΛΟ, ΤΟΝ ΠΙΘΗΚΑΝΘΡΩΠΟ. Συμβαίνει δε ακόμα όχι μόνο η μορφή αλλά και η ψυχολογία των ανθρώπων αυτών να αντιστοιχούν προς τα ιδιαίτερα ένστικτα των ζώων που υπενθυμίζει η μορφή τους. Η ΦΥΣΙΟΓΝΩΜΙΑ ΠΑΙΖΕΙ ΜΕΓΑΛΟ ΡΟΛΟ ΣΤΗΝ ΔΙΑΜΟΡΦΩΣΗ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ ΚΑΙ ΑΣ ΛΕΝΕ ΤΟ ΑΝΤΙΘΕΤΟ ΚΑΠΟΙΟΙ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΕΣ. Τι υποδηλώνουν όλα αυτά; Ότι κατά την στιγμή της συλλήψεως τα πνεύματα( για τα οποία έχουν μιλήσει οι αρχαίοι μύστες) καθώς κυκλοφορούν διάφορες ζωικές μορφές το 0,ν στο έμβρυο μπορεί να δώσει την πνευματική μορφή του ζώου στο ίδιο το έμβρυο και τον χαρακτήρα του. Ευτυχώς αυτές οι συλλήψεις είναι σπάνιες.

Η ΕΠΑΝΟΔΟΣ ΤΩΝ ΠΝΕΥΜΑΤΩΝ ΣΤΗΝ ΖΩΗ ΕΙΝΑΙ ΒΕΒΑΙΗ.

Ο υλισμός δεν βλέπει τίποτε γύρω του εκτός από νεύρα και σκελετούς, δεν κατόρθωσε να μας αποδείξει την μύχια ουσία που τα κινεί όλα αυτά. Αν όμως αποφάσιζα να καταθέσω όλες τις ανακρίβειες που έχουν γραφτεί σε δήθεν μεγάλα « επιστημονικά» έργα, το άρθρο αυτό θα ήταν μια επιστημονική σαλάτα. Ιδού ακόμη μια ουτοπία του φυσιολόγου Burke o οποίος αποστείρωσε ζωμό και τον έκλεισε καλά μέσα σε γυάλινο δοχείο που να μην έχει συνάφεια πλέον με τον αέρα. Αποστείρωση ζωμού θα πει να αφαιρέσεις από αυτόν όλο το ζωικό οργανισμό που έχει μέσα. Πήρε το ισχυρότερο μικροσκόπιο και παρατήρησε ότι ο ζωμός δεν έχει πλέον κανένα οργανισμό. Κατόπιν έθεσε τον ζωμό υπό την επίδραση του ραδίου. Και τι νομίζετε ότι ανακάλυψε; Ότι ο αποξηραμένος ζωμός είχε γεμίσει πάλι από ζωικούς οργανισμούς. Ανακοίνωσε λοιπόν στον επιστημονικό κόσμο ότι το ράδιο έχει γενεσιουργό δύναμη και ότι παράγει όντα εκ του μη όντος. Είμαι βέβαιος ότι και ο απλούστερος άνθρωπος θα του απαντούσε: ευλογημένε σοφέ, χτες που είχες το μικροσκόπιο με Α βαθμό έβλεπες Α αριθμό μικροβίων και νόμισες ότι έλυσες το μυστήριο του και νόμισες ότι το ράδιο με ελαφρά επιστημονική συνείδηση ότι έχει γενεσιουργό δύναμη. Δεν είναι δυνατό να πιστεύουμε τέτοιες επιστημονικές δοξασίες οι οποίες κατηγορούν τους επιστήμονες που υποστηρίζουν ότι υπάρχει μ ε τ α θ α ν α τ ι α ζωή. Αυτού του τύπου η συνέχεια της ζωής ρυθμίζεται από την ΕΝ ΖΩΗ ΣΧΕΣΗ ΤΟΥ ΚΑΘΕ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΜΕ ΤΟ ΚΟΣΜΙΚΟ DNA