Είχα θαυμασμό για τον Βέλιμιρ Αμπράμοβιτς (Velimir Abramovic) από τότε που για πρώτη φορά τον άκουσα να μιλάει για τον Νίκολα Τέσλα σε ένα σέρβικο ντοκιμαντέρ. Αργότερα έμαθα ότι επρόκειτο για τον μεγαλύτερο ίσως εν ζωή γνώστη του Τέσλα. Το 1993 ίδρυσε και μία οργάνωση με το όνομα Τεσλιάνα (TESLIANA) που ασχολoύνταν με όλα τα θέματα γύρω από το μεγάλο εφευρέτη και επιστήμονα, και στη συνέχεια δημιούργησε κι ένα ομώνυμο φιλοσοφικό επιστημονικό περιοδικό που στο πυρήνα του ενδιαφέροντός του, εκτός από τον θαυμαστό κόσμο του Τέσλα είχε και την εκπληκτική Πυθαγόρεια προσέγγιση των Μαθηματικών στην εποχή μας. Ο Βέλιμιρ Αμπράμοβιτς είναι καθηγητής πανεπιστημίου και διδάκτορας Φιλοσοφίας και Αισθητικής, που επί πολλά χρόνια ζούσε στην Αμερική και στην Δυτική Ευρώπη, διδάσκοντας φιλοσοφία, αλλά όταν τον συναντήσαμε –ήμουν μαζί με τον Γιώργο Στάμκο, ο οποίος έχει αφιερώσει μεγάλο μέρος της ζωής του στην έρευνα και ανάδειξη του έργου και των ιδεών του Τέσλα– τον περασμένο Απρίλιο στο Βελιγράδι και τον ρωτήσαμε γιατί επέστρεψε τελικά στα Βαλκάνια, μας είπε πως κατάλαβε ότι τελικά στα Βαλκάνια βρίσκεται η πηγή της γνώσης, γιατί οι Βαλκάνιοι επικοινωνούν ακόμη μεταξύ τους άμεσα και τηλεπαθητικά ακριβώς όπως το έκαναν κάποτε οι αρχαίοι Έλληνες στην προσωκρατική εποχή! Τον συναντήσαμε στο Διεθνές Κέντρο Πολιτισμού, όπου συνήθως δίνει τις ιδιαίτερες διαλέξεις του για την οντολογία του χρόνου, για την Φύση και τη διαδικασία της δημιουργίας, για την φιλοσοφία της Τέχνης και της Αισθητικής, για το χώρο και χρόνο στην φιλοσοφία των φυσικών επιστήμων… για τον Πυθαγόρα και τον Τέσλα! Ο Βέλιμιρ Αμπράμοβιτς είναι επίσης μέλος του «American Philosophical Association» και ιδρυτής και διευθυντής του CAT, του Ινστιτούτου Έρευνας σχετικά με το Χρόνο και Συνείδηση. Όμως όταν τον ρώτησα με ποιο τίτλο θα τον παρουσιάσω στους αναγνώστες του Strange μου είπε ότι είναι απλά ένας Φιλόσοφος. Του ζητήσαμε να μας πει μερικά λιγότερο γνωστά πράγματα σχετικά με τον Νικόλα Τέσλα και… ιδού το αποτέλεσμα!
Κύριε Αμπράμοβιτς πως επηρέασε τον Τέσλα η καταγωγή του από τη βαλκανική χερσόνησο;
Αν θυμηθούμε την καταγωγή του Τέσλα και το γεγονός ότι οι ρίζες του είναι από την βαλκανική χερσόνησο, πρέπει να παραδεχτούμε ότι είχε μεγάλη επιρροή από το τόπο του, και με μια ευρύτερη έννοια μπορούμε να το δούμε στο τρόπο που σκεφτόταν, αλλά και στα ορθολογικά κλειδιά που φαίνονται στα πειράματα που έκανε για τις δικές του εφευρέσεις. Γιατί είναι έτσι; Το παιδί όταν γεννιέται δεν έχει αναπτυγμένο νευρικό σύστημα και πριν την ηλικία των έξι χρονών, αυτό το «hardware» της ψυχικής ζωής είναι δομημένο σύμφωνα με τα γεωμαγνητικά πεδία στα οποία το παιδί ζει και μεγαλώνει. Για αυτό το λόγο είναι σημαντικό αν είσαι γεννημένος στην Ασία, Αμερική ή Ευρώπη ή κάπου αλλού… Είναι πολύ σημαντικό να γνωρίζουμε τη σύνταξη της γλώσσας κάποιου ανθρώπου, αλλιώς δεν μπορούμε πραγματικά να διεισδύσουμε στη δουλειά του είτε πρόκειται για τα πειράματα, θεωρίες ή ό,τι άλλο κάνει. Ο Τέσλα ήταν Πυθαγόρειος.
Τι ακριβώς εννοείτε μ’ αυτό;
Καταρχάς και ο Πυθαγόρας επίσης προερχόταν από την βαλκανική χερσόνησο, όπου βρισκόταν και η αρχαία Ελλάδα, και είχε τη δυνατότητα να οραματίζεται τόσο αφηρημένα και να εξηγεί τη Φύση σχεδόν μαθηματικά έτσι ώστε μπορούσε να εφαρμόσει το όραμά του στα συγκεκριμένα μοντέλα πολύ εύκολα. Αυτός το έκαμε άσκηση. Ο Τέσλα στην ηλικία 17 χρονών ήταν πάρα πολύ άρρώστος, είχε χολέρα, δεν είναι ξεκάθαρο, αλλά κάποια μέλη της οικογένειας είπαν, ότι όλοι οι γιατροί που είδαν τότε τον Τέσλα είπαν ότι είναι θαύμα που ακόμη ζει. Αυτή η αρρώστια είχε αποκτήσει τη δυνατότητα να ελέγχει τα οράματά του, τα οποία πριν από αυτό το γεγονός ήταν αυθόρμητα, και τότε ο πατέρας του, που ήταν ορθόδοξος ιερέας, του έδωσε την άδεια να σπουδάσει τα Τεχνικά, όπως του το είχε υποσχεθεί αν γινόταν καλά… Και αυτή ήταν ίσως η πιο σημαντική στιγμή στην ζωή του νεαρού Τέσλα. Μετά από αυτό το γεγονός ο Τέσλα έγινε ουσιαστικά ένας ψυχο-επιστήμονας, εγώ τον αποκαλώ συνήθως «πνευματικό επιστήμονα», ο οποίος δεν μπορούσε να ταιριάξει στο σχολικό σύστημα ειδικά το Γερμανικό που επικρατούσε στην ιδιαίτερη πατρίδα του, δηλαδή στην Πολυτεχνική Σχολή του Γκρατς όπου σπούδασε στην αρχή. Αυτός είναι και ο λόγος που ο Τέσλα δεν τελείωσε τις σπουδές και επομένως ποτέ δεν πήρε το πτυχίο του στην Ηλεκτροτεχνική. Ακόμη και ο καθηγητής του, ο Πέσιλ, που ήταν μεγάλος ειδικός στους κινητήρες και στις γεννήτριες που δούλευαν με το μονοφασικό ρεύμα είχε συχνές συγκρούσεις με τον Τέσλα για τις ιδέες του, και τελικά έκανε μια δίωρη διάλεξη κατά της θεωρίας του Τέσλα σχετικά με τον «κινητήρα που θα δούλευε με το εναλλασσόμενο ρεύμα». Ο καθηγητής ισχυριζόταν πως κάτι τέτοιο είναι αδύνατον να συμβεί και αν συμβεί κάποτε, ότι αυτός ο καθηγητής δρ. Πέσιλ θα έτρωγε το καπέλο του. Αυτός ποτέ δεν έφαγε το καπέλο του, αλλά εμείς σήμερα ξέρουμε ότι το 99% των βιομηχανικών κινητήρων που παράγονται σήμερα στον πλανήτη και δουλεύουν με το εναλλασσόμενο ρεύμα είναι κινητήρες του Τέσλα και όχι κινητήρες που δουλεύουν με το συνεχές ρεύμα.
Πως το μυαλό του Τέσλα μπορούσε να παράγει τόσο λαμπρές εφευρέσεις;
Θα σας πω… Αλλά πρώτα είναι σημαντικό το γεγονός πως ο Τέσλα πήγε στην Αμερική. Η Αμερική ήταν μια πολύ ανοιχτή χώρα και πολύ παράξενη με κάποιο τρόπο, αλλά αυτό ήταν και το πολύ καλό για έναν εφευρέτη που είχε τόσες πολλές ιδέες και θα μπορούσε να δικτυωθεί στον πλατωνικό κόσμο τον ιδεών. Εκεί βρίσκεται ίσως και το κλειδί της κατανόησης για το πως μπορούσε να πηδήξει πάνω από τις θεωρητικές και επιστημονικές θεωρίες. Ας πούμε πρώτα είχε το όραμα και έπειτα εφάρμοζε πολύ απλά Μαθηματικά τα οποία αντιστοιχούσε εξαιρετικά σωστά στα φυσικά αντικείμενα και τους φυσικούς νόμους. Επίσης μπορούσε να τους δει σαν εικόνα. Αν έχεις την εικόνα έχεις τη γεωμετρία της εικόνας και αυτή τη γεωμετρία αν μεταφέρεις στην Αριθμητική έχεις τους φυσικούς νόμους! Ο Τέσλα μπορούσε να δει τους φυσικούς νόμους με κάποιο ιδιαίτερο τρόπο και αυτό το νόμο, γνωστό μόνο στον ίδιο τον Τέσλα, τον έβαζε σαν συνδυασμό, σαν διακανονισμό των μερών των… Και αυτό ήταν ένα είδος «heuristic method» («ικανός για λύση αλλά χωρίς κρίση»), μια μέθοδο εφεύρεσης που κανένας δεν μπόρεσε να καταλάβει καλά την εποχή του. Του άρεσε να αναφέρεται στη radiant energy (ακτινοβόλα ενέργεια), σ’ έναν ένα ωκεανό ενέργειας στο οποίο βρισκόμαστε μέσα και το οποίο μπορούμε να εκμεταλλευόμαστε.
Πως μπορούμε να έχουμε την Ελεύθερη Ενέργεια που οραματιζόταν ο Τέσλα;
Εμείς γενικά δεν χρειαζόμαστε γεννήτριες να παράγουμε την ενέργεια. Το μόνο που χρειαζόμαστε είναι αντένες, επειδή υπάρχει απεριόριστη ενέργεια παντού γύρω μας. Και αυτό είναι ακριβώς που χρειαζόμαστε εμείς σήμερα να λύσουμε το δικό μας πρόβλημα με την αυξανόμενη κατανάλωση ενέργειας στον κόσμο! Ο Τέσλα είπε συγκεκριμένα ότι η περιστροφή της Γης ουσιαστικά παράγει τον ατμοσφαιρικό ηλεκτρισμό που αποθηκεύεται στην ιονόσφαιρα και η ιονόσφαιρα είναι 50 με 70 χιλιόμετρα πάνω από την επιφάνεια του πλανήτη Γη, έτσι ώστε έχουμε «μηδέν» έχουμε «φάση», έχουμε ό,τι χρειαζόμαστε για ένα ηλεκτρικό κύκλωμα! Αλλά κανένας δεν χρησιμοποιεί αυτή την τεράστια ποσότητα ενέργειας η οποία είναι τελείως καθαρή γιατί, αυτή δεν υφίσταται σε μετατροπή. Έτσι μπορείτε να πάρετε την ηλεκτρική ενέργεια για να την εκμεταλλευτείτε… Και μετά έχετε την περιστροφή της Γης, και μετά αυτή η ενέργεια ξαναέρχεται στον πλανήτη Γη, χωρίς μετατροπή, έτσι το ηλεκτρόνιο έρχεται και φεύγει και στη μέση έχετε το χρήσιμο αποτέλεσμα που χρειάζεστε.
Πολλά λένε για τις χαμένες θεωρίες που ο Τέσλα δεν πρόλαβε να εφαρμόσει…
O Τέσλα ουσιαστικά ήταν ο πρώτος στην ανθρώπινη ιστορία που ασχολήθηκε με το θέμα της Πράσινης Ενέργειας και μάλιστα το έκανε με όλες τις τεχνικές λεπτομέρειες που είναι εξαιρετικά σημαντικές για την εφαρμογή της, αλλά αυτό που συμβαίνει σήμερα είναι ότι ακόμη δεν το αναγνωρίζουμε και υπάρχει και αυτή η χαμένη θεωρία του Τέσλα. Η θεωρία σου δίνει φήμη, όπως π.χ. του Αϊνστάιν. Αυτός είχε τεράστια φήμη, αλλά τι έγινε με τα πειράματά του; Έκανε ένα ή δυο, και για αυτά δεν είμαστε σίγουροι αν ήταν έτσι ή όχι… Και αν αυτό όντως αποδείχνει ειδικά τη Θεωρία της Σχετικότητας. Όντως εκείνα τα πειράματα με τα ρολόγια που πηγαίνουν με το space shuttle δεν αποδείχνουν τη Θεωρία της Σχετικότητας. Με τον Τέσλα όμως, τα πράγματα ήταν εντελώς διαφορετικά. Αυτός ήταν ένας άνθρωπος που τα έκανε όλα πολύ συγκεκριμένα. Και δεν είχε καμία βοήθεια. Δεν είχε ποτέ κανένα μαθητή, έτσι ποτέ δεν δίδαξε κανέναν τις ιδιαίτερες γνώσεις του. Πιστεύω ότι αυτός δεν ήθελε να χάνει τον χρόνο του, γιατί έκανε τόσα πολλά…
Πράγματι ο Τέσλα δεν σταμάτησε να ασχολείται με τις εφευρέσεις ακόμη και ως το τέλος της ζωής του…
Εδώ στο Βελιγράδι, στο Μουσείο Νίκολα Τέσλα υπάρχουν 60.000 επιστημονικής φύσης έγγραφά του. Ο Τέσλα έκανε πάνω από 700 κατοχυρωμένες εφευρέσεις, αλλά ακόμη υπάρχουν 234 αιτήσεις για πατέντες, αν θυμάμαι καλά το νούμερο, τις οποίες ποτέ δεν πήγε στο αρμόδιο γραφείο για να τις κατοχυρώσει. Και αυτές οι αιτήσεις είναι εξαιρετικές, καταπληκτικές! Αυτές έγιναν στην τρίτη περίοδο της ζωής του, όταν πλέον δούλευε μόνος του, και αυτή ήταν η στιγμή που αυτός μάλλον είχε καταλάβει τι είναι η ύλη. Αυτό που είπε, για παράδειγμα, όταν κριτίκαρε το σχέδιο για την πυρηνική βόμβα, και την κβαντική μηχανική: «Αν πάρουμε τον πυρήνα από το άτομο και τον διαλύσουμε, μετά θα έχουμε ένα Κουτί της Πανδώρας πάντα ανοιχτό, και δεν πρέπει να το κάνουμε γιατί δεν θα μπορέσουμε να το ελέγχουμε. Αν συμβεί κάτι τέτοιο δεν θα μπορούμε να διακόψουμε το δρόμο της καταστροφής». Επίσης η πυρηνική σύντηξη δεν έχει ακόμη βρει επιστημονική λύση. Αλλά ο Τέσλα ήξερε να παράγει τη σύντηξη με τα ηλεκτρομαγνητικά πεδία των δικών του μετασχηματιστών. Έτσι μπορούσε να παράγει τις σφαιρικές αστραπές…
Σφαιρικές αστραπές; Σαν κι αυτές που παρήγαγε στα πειράματα του το 1899 στο Κολοράντο Σπρινγκς;
Ακριβώς σφαιρικές αστραπές με «energy layers». Αυτές ήταν, θα έλεγα, ένα «μάκρο»-μοντέλο του ηλεκτρόνιου, πρωτονίου και νετρονίου… και του ατόμου επίσης. Έτσι λοιπόν ο Τέσλα ήταν κατά κάποιο τρόπο ένας μηχανικός του χρόνου. Είχε στο μυαλό του το συστατικό παράγοντα του χρόνου, της φυσικής διαδικασίας, ως δραστήριου παράγοντα της δομής. Εκεί βρίσκεται και ο λόγος γιατί ο Τέσλα μπορούσε να παίζει με τις φωτεινές σφαίρες και με τις σφαιρικές αστραπές στο εργαστήριο του, και κανένας μέχρι σήμερα δεν ξέρει πώς να αναπαράγει εκείνα τα πειράματα, και αυτός είπε ότι αυτό σχετίζεται μ΄ έναν πολύ απλό μαθηματικό νόμο και τίποτε παραπάνω…
Πολλοί λένε πως υπήρξε μια συνωμοσία κατά του Τέσλα προκειμένου να εμποδιστεί η εφαρμογή των ιδεών του, ειδικά στο ζήτημα της Ελεύθερης Ενέργειας…
Υπάρχει ακόμα συνωμοσία γύρω από τον Τέσλα. Το 1936-1937 ο Τέσλα είχε διαπραγματεύσεις με την Αγγλική Κυβέρνηση σχετικά με τα δικά του μυστικά όπλα, και ο Ρίτσαρντ Τσάμπερλεν, που ήταν τότε πρωθυπουργός της Αγγλίας συνηγορούσε υπέρ των εφευρέσεων του Τέσλα. Μάλιστα την ημέρα της συνεδρίασής είχε αποφασίσει να βάλουν 200 εκατομμύρια λίρες πάνω στις εφευρέσεις του Τέσλα. Αλλά μετά τι έγινε; Έγινε η συνάντηση του Τσάμπερλεν με τον Χίτλερ στο Μόναχο και ο Τσάμπερλεν έπρεπε να περιμένει, και όταν ήρθε η ώρα του Τέσλα και πάλι, στην κυβέρνηση ήταν πλέον ο καινούργιος πρωθυπουργός ο Baldwin. Αυτός, όταν είδε το προϋπολογισμό για το Τέσλα, είπε: «Οh, gentlemen, δεν μπορούμε να το κάνουμε αυτό. Αυτός είναι 80 χρονών, δεν μπορούμε να εμπιστευτούμε την άμυνα της Αγγλίας και να δώσουμε τόσα χρήματα σε ένα γέρο… Πρέπει αυτά τα χρήματα να τα δώσουμε στο πολεμικό ναυτικό». Έτσι τελείωσαν εκείνες οι διαπραγματεύσεις.
Αλλά, ξέρετε πάντα, πως υπάρχουν σκιές πάνω από τους εφευρέτες, και ιδιαίτερα πάνω από τον Τέσλα που ήταν ένας τόσο αινιγματικός εφευρέτης, γιατί υπήρχε φόβος ότι κρύβει κάτι που θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για στρατιωτικούς σκοπούς. Για αυτό το λόγο ήδη από το 1936-1937 μέχρι και το θάνατό του Τέσλα το 1943, υπήρχε μεγάλο ενδιαφέρον από όλες τις μυστικές υπηρεσίες, προπαντός από την αγγλική, ρωσική, γερμανική και αμερικάνικη μυστική υπηρεσία. FBI, CIA κλπ. είχαν τον Τέσλα κάτω από μόνιμη παρακολούθηση. Αλλά τι μπορούσανε όλοι αυτοί οι πράκτορες να καταλάβουν από την επιστήμη του; Όχι και τόσα πολλά. Ίσως τίποτα. Ουσιαστικά ό,τι ήθελε ο Τέσλα να αποκαλύψει, το καταλάβαιναν, όμως ό,τι ήθελε να κρύψει δεν μπόρεσαν να το βρούνε. Και αυτός είναι ο δρόμος της μεγάλης και βαθιάς γνώσης που προστατεύει τον εαυτό της από τα λάθος χέρια ή από τη λάθος στιγμή… Μόνο εκείνοι που μπορούν να καταλάβουν το μεγαλείο κάποιου πράγματος μπορούν και να το χρησιμοποιήσουν ή να το εκμεταλλευτούν ενώ όλοι οι υπόλοιποι δεν θα καταλάβουν τίποτα. Έτσι μπορούμε να πούμε ότι υπήρχε συνωμοσία αλλά αυτή η συνωμοσία δεν εισχώρησε πραγματικά στο βάθος των ιδεών του Τέσλα. Και οι ιδέες του ήταν εντελώς μελλοντικές, φουτουριστικές, καθώς αυτός ήταν ουσιαστικά ένας επιστήμονας του μέλλοντος. Επειδή αυτός πρόβλεπε τα πράγματα. Πρώτα απ’ όλα ήξερε ότι η Επιστήμη δεν θα εξελισσόταν προς την κατεύθυνση της Θεωρίας της Σχετικότητας. Είπε για τον Αϊνστάιν πως ήταν ένας ποιητής και σημαντικός άνθρωπος, αλλά ότι αυτό δεν είναι Φυσική. Αυτό είπε ο Τέσλα στους δημοσιογράφους, αλλά οι άνθρωποι δεν κατάλαβαν τον Τέσλα νομίζοντας ότι αυτός είναι ένας παλιομοδίτικος επιστήμονας κολλημένος με τις ξεπερασμένες γνώσεις και ότι αυτός δεν καταλάβαίνε την Θεωρία Σχετικότητας του Αϊνστάιν.
Πόσο επίκαιρες είναι σήμερα οι επιστημονικές ιδέες του Τέσλα;
Σήμερα, μετά από τόσα χρόνια, εμείς πρέπει να αλλάξουμε τις δικές μας απόψεις για την Επιστήμη και να στραφούμε προς τις ιδέες του Τέσλα. Ο Τέσλα δήλωσε κυριολεκτικά: «Εγώ συνήθιζα να σπάω το άτομο χωρίς να απελευθερώνω καμία ενέργεια!» Άρα αυτός διέθετε κάποια μέθοδο μιας τόσο ψηλής συχνότητας και πεδίων συχνοτήτων, που μπορούσαν να ανακατεύονται καταστροφικά με το πυρήνα του ατόμου δημιουργώντας κενό (vacuum) από αυτό. Και μάλιστα χωρίς να απελευθερώνει την πυρηνική ενέργεια την οποία δεν θα μπορούσε να έχει κάτω από τον έλεγχό του. Άρα αυτός είχε μια εντελώς διαφορετική άποψη για την ύλη που βασίζονταν στον αιθέρα και στην Πυθαγόρεια επιστήμη, με τις γνώσεις της οποίας πήγε στην Αμερική. Την Πυθαγόρεια επιστήμη είχε ως φυσικό τρόπο σκέψης, ως μοναδική επιστημονική προσέγγιση που ήταν αναπόφευκτη και μοναδική. Επειδή η αλήθεια για το κάθε τι είναι πάντα μόνο μια. Δεν μπορούμε να έχουμε πολλές αλήθειες στην Επιστήμη. Μπορούμε στην πολιτική αλλά όχι στην Επιστήμη. Επίσης ο Τέσλα ήταν κατά της κβαντικής μηχανικής και της εξέλιξης της προς την πυρηνική βόμβα και προς τα όπλα της μαζικής καταστροφής.
Ο Τέσλα ήταν όντως ειρηνιστής και ήθελε από τις εφευρέσεις του να επωφελούνται όλοι οι άνθρωποι…
Αυτό και έκανε με το δικό του ηλεκτρικό αυτοκίνητο, που κινούταν με την ακτινοβόλα ενέργεια. Υπήρχαν εκεί κάποιοι αυτόπτες μάρτυρες που είδαν τι έγινε. Μέχρι σήμερα όλα τα γεγονότα είναι ακόμη κρυμμένα αλλά ποτέ δεν τα αρνήθηκαν. Και το άλλο πράγμα που ήθελε να κάνει αλλά μετά το σταμάτησε, ήταν το σχέδιο στο Wardenclif Tower του Long Island. Κατασκεύασε εκεί ένα τεράστιο πύργο για να εκπέμπει κάποιες συγκεκριμένες συχνότητες, που θα αξιοποιούσαν την ιδιοσυχνότητα του πλανήτη μας, αλλά θα επιδρούσαν και στο ανθρώπινο νοητικό πεδίο. Γιατί αυτό που έχουμε εμείς ως εγκέφαλος δεν είναι τίποτα άλλο παρά ένας ηλεκτρομαγνητικός ταλαντωτής. Για αυτό το λόγο μπορούμε να μετρήσουμε πολύ εύστοχα όλες τις ταλαντώσεις των σκέψεών μας, όπως και από τα συναισθήματά μας που είναι εντελώς ηλεκτρικά και διαπερνούν από τα νεύρα μέσα στο σώμα μας. Και αυτό είναι ένα πεδίο στο οποίο μπορούμε να έχουμε επιρροή, μπορούμε λοιπόν να επηρεάσουμε εκείνες τις δομές, και ο Τέσλα ήταν ο πρώτος που το κατάλαβε, και το ανακάλυψε το 1899 στο Κολοράντο Σπρινγκς…
Τελικά τι επιδίωκε ακριβώς να κάνει ο Τέσλα στο Κολοράντο Σπρινγκς;
Υπάρχουν δικές του σημειώσεις σχετικά με το «time shift», την αλλαγή του χρόνου μέσω ισχυρών ηλεκτρομαγνητικών πεδίων. Ο Τέσλα ήταν ο πρώτος άνθρωπος που ανακάλυψε την επίδραση των ηλεκτρομαγνητικών πεδίων πάνω στο ανθρώπινο εγκέφαλο και τις λειτουργίες του. Με θετικό ή αρνητικό τρόπο. Ο Τέσλα νόμιζε πως θα μπορούσε να αλλάξει την εξέλιξη της ανθρωπότητας προσθέτοντας κάποιες συχνότητες από τις μελλοντικές καταστάσεις της συλλογικής νοητικής εξέλιξης των ανθρώπων. Πρώτα νόμιζε ότι κάτι τέτοιο είναι εφικτό αλλά μετά κατάλαβε ότι κάτι τέτοιο θα ήταν κατά της Φύσης, και είπε «όχι», πιστεύοντας πως μια μέρα αυτό θα λυθεί μ’ έναν εντελώς διαφορετικό τρόπο, και αυτό θα είναι ένας μεγάλος θρίαμβος της συλλογικής συνείδησης της ανθρωπότητας.
Ο Τέσλα είχε έναν εντελώς ιδιαίτερο τρόπο σκέψης. Ποια η πνευματική διάστασή του;
Ο Τέσλα είχε μία πολύ συγκεκριμένη και ιδιαίτερη αίσθηση για το τι είναι «πνευματικό». Για αυτόν οι φυσικοί νόμοι είναι πνευματικής φύσεως. Για παράδειγμα ο νόμος της βαρύτητας. Αν γράψετε στον πίνακα τη φόρμουλα του, δεν είναι νόμος είναι γλώσσα. Αν δείτε τους πλανήτες που περιστρέφονται γύρω απ’ τον ήλιο θα δείτε το υλικό αποτέλεσμα του νόμου, αλλά ο νόμος είναι εκτός της αισθητήριας αντίληψης, που σημαίνει ότι δεν μπορείτε να το δείτε, να το αγγίξετε ή να το μυρίσετε. Η σημερινή Επιστήμη το πνευματικό το έδιωξε και αυτό είναι μεγάλο πρόβλημα για την αντίληψη της φυσικής πραγματικότητας και της Φύσης γενικά, γιατί τα πιο βαθιά επίπεδα της ύπαρξης είναι πνευματικά. Είναι πέρα από τις αισθητηριακές μας αντιλήψεις, είναι μεταφυσικά επίπεδα, και αυτός ήταν ο τρόπος με τον οποίον ο Τέσλα καταλάβαινε την πνευματικότητα. Στην καθημερινή του ζωή υπεράσπιζε παρά πολύ την ιδέα της αθανασίας επειδή το σώμα μας αποτελείται από τα άτομα που είναι αιώνια, αθάνατα. Επίσης η ψυχή που είναι ένα σύμπλεγμα από τα ηλεκτρομαγνητικά κύματα, ακόμη και η ύλη έχει τη δομή κυμάτων. Όταν κάποιος πεθαίνει χάνει αμέσως κάποια γραμμάρια από το βάρος του, και αυτό μπορεί εύκολα να το δει κανείς σε κάθε νοσοκομείο. Το θέμα είναι ότι αν εσείς συλλάβετε την ενέργεια που προέρχεται από το σώμα, και πρόκειται για μια τεράστια ποσότητα ενέργειας, ο θάνατος είναι μια στιγμή κατά την οποία το τμήμα της ατομικής και μοριακής δομής μετατρέπονται στην ενέργεια και αποσυνδέεται ως ψυχο-φωτεινή ενέργεια από το σώμα. Αυτό είναι ένα είδος υλιστικής προσέγγισης που είχαν τον 19ο αιώνα πολλοί από τους γνωστούς και διακεκριμένους επιστήμονες, όπως ήταν ο Λόρδος Κέλβίν, ο Σερ Oliver Lodge, ο Σερ William Crookes και άλλοι που ταυτόχρονα ήταν πολύ στενοί φίλοι του Τέσλα. Ο Τέσλα εν μέρει άνηκε στο αγγλικό Κύκλο των Πνευματιστών και αυτή ήταν η δική του προσέγγιση στην πνευματικότητα. Αλλά ο Τέσλα ήταν μυημένος σε ένα πολύ πιο καθαρό κανάλι αυτού που θα αποκαλούσαμε «Πυρήνας του Σύμπαντος», τον οποίο ο Τέσλα περιέγραψε σαν κάτι που είναι φως και ακτινοβολεί αγάπη και συμπόνια. Και αυτό στην ουσία είναι η πηγή όλων των ιδεών που είχε ποτέ. Επίσης είπε ότι δεν μπόρεσε να καταλάβει απόλυτα το μυστικό αυτού του Πυρήνα, αλλά οποτεδήποτε κάτι καρποφορεί είναι επειδή βρίσκεται σε επαφή με αυτόν τον Πυρήνα.
Τέλος σε θρησκευτικό επίπεδο ο Τέσλα ήταν μισός Χριστιανός και μισός Βουδιστής. Πίστευε ότι αυτές οι δύο θρησκείες πρέπει να ενωθούν για να γίνει μια τέλεια παγκόσμια θρησκεία, αλλά η δική του προσωπική άποψη για την θρησκεία ήταν περισσότερο φιλοσοφική. Έλεγε ότι πιστεύει στον Θεό που δεν περιγράφεται μέσα από τις υπάρχουσες θρησκείες. Δεν εξήγησε ακριβώς τι εννοούσε αλλά, αν είστε σοβαροί –και ο Τέσλα ήταν σοβαρός– θα ξέρετε ότι δεν υπάρχουν ορθολογικές γνώσεις για τους θεούς
