Γράφει ο Ηλίας Λ. Κατσιάμπας (*)
Σημαντικό μέρος του παρόντος άρθρου δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Yoga, τεύχος Ιανουαρίου 2010.
Η λέξη Ομακοείο είναι σύνθετη εκ του ομού (μαζί) ακούμε. Ακούμε μια υψηλή εξωτερική, εσωτερική και πνευματική διδασκαλία (ομ-ακούειν, ακούμε το ΟΜ, τον τέλειο ήχο).
Την λέξη Ομακοείο ή Ομακόϊο πρωτοχρησιμοποίησε ο μεγάλος Έλληνας φιλόσοφος και μύστης Πυθαγόρας, τον 6ο αιώνα π.Χ. ιδρύοντας την ομώνυμη σχολή του στον Κρότωνα της νότιας Ιταλίας, της Μεγάλης τότε Ελλάδας.
Ο Πυθαγόρας υπήρξε μία κορυφαία πνευματική μορφή (δείτε τα βιβλία Πυθαγόρεια Αριθμοσοφία και Αποκρυφολογία Β΄ Τόμος του Νικολάου Α. Μαργιωρή, εκδόσεις Ομακοείου Αθηνών), παγκόσμιας ακτινοβολίας και αξίας, με τεράστια και διαχρονική πανανθρώπινη προσφορά σε όλους σχεδόν τους κλάδους της τέχνης, της επιστήμης και της πνευματικότητας.
Ο Εδουάρδος Συρέ στο ομώνυμο έργο του «Οι Μεγάλοι Μύστες» κατατάσσει τον Πυθαγόρα μεταξύ των 7 Μεγάλων Μυστών της ανθρωπότητας διανθίζοντας το πνευματικό μεγαλείο και την προσφορά του ανδρός.
Όταν η μητέρα του πήγε στο Μαντείο των Δελφών να ρωτήσει για την επικείμενη γέννα της η Πυθία της είπε ότι «θα γεννήσεις γιο που θα γίνει χρήσιμος στην εποχή του και σ’ όλες τις εποχές της ανθρωπότητας».
Ο Πυθαγόρας γεννήθηκε στην Σάμο και από μικρός ακόμα σε ηλικία έτυχε πολλών δασκάλων (Ερμοδάμαντας, Φερεκύδης, Ίωνες Φιλόσοφοι), και μυήσεων (Ηραία Μυστήρια) πριν αποφασίσει σε ηλικία 22 περίπου ετών να ταξιδέψει στην αδελφή πατρίδα, την Αίγυπτο (δείτε το βιβλίο Δραβίδες οι πρόγονοι των Ελλήνων, Αιγυπτίων και Ινδών του Ν. Μαργιωρή καθώς και το Φαραώ Ακενατόν και Τουταγχαμών, εκδόσεις Ομακοείου Αθηνών), για να συνεχίσει εκεί την μύησή του. Μετά από παραμονή του 22 ετών κατόρθωσε να φθάσει στον τελευταίο 7ο βαθμό του Γραμματέα των Ναών που τον καθιστούσε ισότιμο και διάδοχο του Αρχιερέα της Αιγύπτου. Μετά από διάφορες περιπέτειες αιχμαλωσίας του από τον Πέρση βασιλιά Καμβύση και παραμονής του στα μπουντρούμια επί πολλά χρόνια κλήθηκε και θεράπευσε την γυναίκα του βασιλιά με αντάλλαγμα την ελευθερία του. Χωρίς καθυστέρηση επέστρεψε στην πατρίδα του την Σάμο.
Με τις μεγαλειώδες γνώσεις του και τις πολύπλευρες προσωπικές του εμπειρίες διέτρεξε μεγάλο μέρος της Ελλάδας και σταδιακά ανασύστησε ή ενδυνάμωσε τα σημαντικότερα αρχαία ελληνικά μυστήρια μεταξύ των οποίων τα Ελευσίνια, τα Ιδαία, τα Επιδαύρια, τα Δελφικά, στα οποία μάλιστα φέρεται να προσέφερε το μυστικό της ατομικής ενέργειας με εξαιρετικά απλά μέσα, με το οποίο οι ιερείς αμύνθηκαν δύο τουλάχιστον φορές επιτυχώς απέναντι στους εισβολείς Πέρσες κατακεραυνώνοντάς τους. Έδωσε τα μέσα για να είναι οι χρησμοί της Πυθίας αλάθητοι και εκπαίδευσε γι’ αυτό τον σκοπό την ιέρεια Θεόκλεια που μεσουράνησε και παρουσία παρισταμένων ιερέων και του Πυθαγόρα που την καθοδηγούσε προείπε το ζοφερό μέλλον της Ελλάδας που ερχόταν, του ίδιου του Πυθαγόρα και της προσεχούς σάρκωσής του ως Λόγου.
Όταν μάλιστα ο Πυθαγόρας έφτασε στην Ελευσίνα και παραβρέθηκε σαν υψηλός επισκέπτης στη διεξαγωγή των Ελευσινίων Μυστηρίων ή των Σεπτών Οργίων της Μάνας και της Κόρης (Δήμητρας και Περσεφόνης) προσκαλέστηκε από το μεγάλο Ιεροφάντη Νικοκλέα να λάβει στα χέρια του το μνημειώδες σκήπτρο των Ελευσινίων, να συνεχίσει τη μύηση εκείνος (ο Πυθαγόρας) και να μιλήσει στους υποψήψιους επόπτες (βλέπε βιβλίο Νικολάου Μαργιωρή Φαραώ Ακενατόν και Τουταγχαμών, εκδόσεις Ομακοείου Αθηνών).
Μετά από διετή παραμονή του στους Δελφούς, διαβλέποντας τα μέλλοντα, έφυγε για τις αποικίες της ακμάζουσας τότε Μεγάλης Ελλάδας και διάλεξε ανάμεσα σ’ αυτές να πάει στον Κρότωνα. Στην πιο δοξασμένη και στην πιο μεγάλη πολιτεία. Εκεί απευθύνθηκε στη Βουλή και ζήτησε άδεια για να δημιουργήσει το σχολείο του. Σύντομα κατηγορήθηκε για αθεΐα και διαφθορά από ορισμένους αντίζηλους και εχθρούς του και βρέθηκε να απολογείται στο Δικαστήριο των 1000 όπου επί δυόμισι σχεδόν ημέρες απολογίας τούς εξιστόρησε το όνειρό του και τι ήθελε να πράξει για την Ελλάδα. Όλοι σχεδόν οι εχθροί του μεταβλήθηκαν σε φίλοι και αρκετοί σε μαθητές του.
Δημιούργησε το πρώτο Ανοιχτό Κοινόβιο Πανεπιστήμιο - Σχολειό στην Οικουμένη που όμοιό του δεν υπήρξε ξανά ούτε και διαφαίνεται ότι μπορεί να υπάρξει κατά τον ίδιο τρόπο στο μέλλον.
Του έδωσε το όνομα Ομακοείο ή Ομακόϊο και σ’ αυτό διαβιούσαν οι μαθητές του, ελεύθεροι ή με τις οικογένειές τους κατά χιλιάδες, ακολουθώντας την συστηματική νοητική και πρακτική εκπαίδευση που τους παρείχε διαβαθμητά αφειδώς.
Πρόκειται για το μοναδικό εγχείρημα τέτοιας εκτεταμένης ανοιχτής, μαζικής και εκλαϊκευμένης επιστημονικής μύησης (εξωτερικής, εσωτερικής και πνευματικής) στην ανθρωπότητα.
Μετά από υπερδεκαετή συστηματική σπουδή, όσοι αποφοιτούσαν αποκτούσαν το δικαίωμα να ιδρύσουν ανάλογα σχολειά σε όποιο μέρος αυτοί επιθυμούσαν να διδάξουν.
Από πού να αρχίσει κανείς και πού να τελειώσει και τι να πρωτοαναφέρει για τον Πυθαγόρα και τις διδαχές του. Λες και κατέβηκε ο Θεός στη γη και χάρισε στον άνθρωπο όλο τον πλούτο της Σοφίας, της Τελειότητας, της Ομορφιάς, της Αλήθειας.
Αυτός υπήρξε ευλογημένος του Θεού. Τα πάντα ξεκίνησαν από τον Πυθαγόρα. Προ αυτού δεν υπήρχε τίποτα το συγκεκριμένο. Αυτός συγκεκριμενοποίησε. Αυτός υπήρξε ο ηγέτης. Σ’ αυτόν απάνω βασιστήκαμε.
Ένας νέος αέρας γνώσης, αλήθειας, ανθρωπιάς και πνευματικότητας φύσηξε στην εποχή του και συνετέλεσε στην μεταμόρφωση πολλών ανθρώπων που οικειοθελώς προσήλθαν για να εμβαθύνουν στις αλήθειες της ζωής. Μία νέα θεμελίωση εσπάρη. Η Ελληνική φυλή με την καθοριστική συμβολή του Πυθαγόρα και των Σωκράτη, Πλάτωνα, Ηράκλειτο, Αναξιμένη, Θαλή κ.π.α. βρέθηκε στο ζενίθ το πνευματικό της.
Για πρώτη φορά στην ανθρωπότητα στο Ομακοείο έγινε ταυτόχρονα Επιστημονική και Θεολογική διδασκαλία ή σπουδή του Ορατού και Αοράτου Κόσμου. Παραδόθηκε η Τετρακτύς, πάνω στην οποία ορκίζονταν οι Πυθαγόρειοι. Ήταν το όργανο μέτρησης και εξάπλωσης των Κόσμων και των Όντων. Ανακάλυψε την κλίμακα με τους τόνους της μουσικής, το μονόχορδο, το πολύχορδο, την αρμονία των ουράνιων σφαιρών, την θεραπευτική, την αστρολογία – αστρονομία (διδαχή της ηλιοκεντρικής θεωρίας), την φυσιογνωμική, την ζωγραφική, την γεωπονική, την ποίηση, την σιδηρουργική, την χρυσοποιΐα, το δράμα, την κωμωδία, την τραγωδία, την γυμναστική, την διαιτητική κ.α.
Ακόμα, η σημερινή επιστήμη, τα μαθηματικά, η γεωμετρία, η ιατρική, η θεολογία και η φιλοσοφία απορρέουν από τον Πυθαγόρα. Άπειρες οι διδασκαλίες του και μέγιστη η επιρροή που άσκησε.
Είναι ο πρώτος που κατείχε το μυστικό της Θείας Ύπαρξης για τη μοναδικότητα και τη Μονάδα. Κήρυξε εν κρυπτώ το Μονοθεϊσμό μέσω των αριθμών. Κατέστη ο πνευματικός πατέρας όλης της ανθρωπότητας.
Υπήρξε ο ήλιος που ήρθε να φωτίσει τον κόσμο, γιατί πίσω απ’ αυτόν ερχόταν ο Λόγος και έπρεπε να έχουν ανοιχτεί οι δρόμοι, να μπορεί να κατανοεί ο κόσμος τα λόγια της Βασιλείας των Ουρανών.
Κοσμούνταν με διακοή, διόραση και ενόραση αμίμητη αλλά και με πολλά ακόμα χαρίσματα. Επέτυχε να ενώσει τον Ουρανό και τη Γη και να κρατήσει την ένωση αυτή μόνος του.
Το Ομακοείο του Κρότωνα, δια στόματος Πυθαγόρα, με χιλιάδες οικότροφους – μαθητές, πρόλαβε να λύσει τα προβλήματα όλων των ανθρώπων και όλων των εποχών. Γιατί μας έδωσε τις βάσεις και τη γραμμή όχι μόνον για όλες τις επιστήμες και τις τέχνες, που σήμερα γιγαντώθηκαν και εξελίχθηκαν πολλαπλώς, αλλά κυρίως για την πνευματική αναμόρφωση του ανθρώπου.
Αν δεν είχε διακοπεί αιφνίδια το πολυσχιδές έργο του που στην ουσία του ήταν η εκ των ένδω μεταμόρφωση του ανθρώπου στα πρότυπα τα ψυχοπνευματικά δεν χωρεί αμφιβολία ότι η ανθρωπότητα θα είχε πάρει άλλο, ποιοτικότερο, αυθεντικότερο και ουσιαστικότερο δρόμο εξέλιξης απ’ αυτόν που σήμερα ακολουθεί. Εγγύτερο της εσωτερικής αλήθειας.
Ο πνευματικός φάρος που για πρώτη φορά (μετακατακλυσμιαία) άναψε στην οικουμένη για να οδηγεί τους ναυτιλλόμενους ή τις ανθρώπινες ψυχές, καταστράφηκε δυστυχώς με φωτιά και μαχαίρι.
Ο Κύλωνας (Αποκρυφολογία Β΄ Τόμος του Ν. Μαργιωρή, περιοδικό Ομακοείο), αποτυχών μαθητής στις αρχικές δοκιμασίες εισαγωγής του Ομακοείου, πολιτικάντης και λαοπλάνος, δούλευε μεθοδικά και υπόγεια επί πολλά χρόνια για να συκοφαντήσει και να γκρεμίσει ό,τι δημιούργησε ο Πυθαγόρας.
Τελικώς, κάτω από ειδικές συγκυρίες επέτυχε το σκοπό του και μαζί με συγκεντρωμένους και φανατισμένους οπαδούς του ένα βράδυ κατέκαψε το Ομακοείο και σκότωσε τους περισσότερους από τους μαθητές και στελέχη του Πυθαγόρα. Ο ίδιος λέγεται ότι με την σύζυγό του και ορισμένους μαθητές διέφυγε και έζησε για αρκετά χρόνια ακόμα στο Μεταπόντιο όπου και απεβίωσε.
Το έργο του συνέχισε η γυναίκα του Θεανώ η οποία για λόγους επιβίωσης μεταπώλησε πολλές από τις σημειώσεις που διατηρούσε στον Πλάτωνα ,ο οποίος έφτασε στο Μεταπόντιο γι’ αυτό τον σκοπό. Με αυτές ο Πλάτωνας έγραψε την αχώριστη από τον άνθρωπο Πλατωνική Φιλοσοφία.
Ορισμένοι μαθητές του Πυθαγόρα που διασώθηκαν διέφυγαν στην Ελλάδα. Μεταξύ αυτών, ο Λύσις που ήρθε στη Θήβα και έγινε δάσκαλος του Επαμεινώνδα, ο Άρχιππος υπήρξε ο μετέπειτα βοηθός και υπερήλικας διδάσκαλος του Πλάτωνα, ο Φιλόλαος, ο Αλκαίος ο γιατρός από τους επόπτες δίδαξε τον Ιπποκράτη κ.α.
Ακόμα ο νεοπυθαγορισμός και ο νεοπλατωνισμός συνέστησαν τα μεσαιωνικά μυστικιστικά τάγματα τόσο της Ευρώπης όσο και της Ανατολής.
Ο Πυθαγόρας θέλησε να διαπλάσει μία νέα κοινωνία στηριγμένη πάνω στις εσωτερικές αλήθειες και στους αιώνιους αμετακίνητους αόρατους νόμους.
Αυτό φαίνεται ότι το πέτυχε τα 30 περίπου χρόνια που λειτούργησε το Ομακοείο του. Μπόλιασε στις ψυχές των μαθητών του την εσωτερική αλήθεια, έβγαλε άξιους δασκάλους και κέρδισε το θαυμασμό και το ενδιαφέρον όχι μόνον των ανθρώπων της εποχής του αλλά και κάθε εποχής…
Είθε να έχουμε το σθένος και την ωριμότητα να γίνουμε κατ’ ελάχιστον μιμητές του επί των εαυτών μας και επί της κοινωνίας.
Το έργο του Νικολάου Μαργιωρή και τα Ομακοεία
Στην συνθετική και πολυδιάστατη θεωρητική και πρακτική βιωματική γραμμή διδασκαλίας του μεγάλου και αμίμητου πνεύματος του Πυθαγόρα κινήθηκε 2.500 χρόνια μετά ο σύγχρονος Έλληνας βιωματικός εσωτερικός φιλόσοφος και χριστοκεντρικός μύστης Νικόλαος Α. Μαργιωρής (1913-1993).
Γεννηθείς το 1913 στην Σάμο ταξίδεψε, διέμεινε και εκπαιδεύτηκε για πολλά έτη στην Ινδία, στο Θιβέτ και στην Αίγυπτο απ’ όπου επέστρεψε το 1958 πίσω στην Ελλάδα και εγκαταστάθηκε στην Αθήνα.
Στην διάρκεια αυτή έτυχε σημαντικών δασκάλων (Μπάμπα, Κρίνο Αντρέ Σαλβατόρε Ντε Κάστρο, ελλήνων ορθοδόξων πατριαρχών) ενώ σε ηλικία 13 σχεδόν ετών είχε το πρώτο του ολοκληρωμένο πνευματικό βίωμα (σάμαντι), το οποίο και περιγράφει στον επίλογο του βιβλίου του Ράτζα Γιόγκα. Ακολούθησαν πολλές και συχνές απελευθερωτικού τύπου αναβάσεις δια των οποίων κατόρθωσε να γειώσει σημαίνουσες εσωτερικές και πνευματικές γνώσεις, αλήθειες και… αποκαλύψεις σε πληθώρα καίριων ανθρώπινων, εσωτερικών και πνευματικών ζητημάτων.
Η σημαντικότερη όλων σε διάρκεια και σε εσωτερική πνευματική πληρότητα υπήρξε αυτή των 30 σχεδόν ημερών, του νιργκούνα σαμάντι – θέωσης, κατά την οποία όχι μόνον διέδραμε όλο το εσωβάθος της Δημιουργίας αλλά αξιώθηκε να πλησιάσει έως το Θείο Γνόφο... Στο βιβλίο του Γένεση και Θάνατος των Κόσμων, ύλη, αντιΰλη, υπερύλη, αποτυπώνονται αυτά τα κοσμογονικά, συντελειακά και αποκαλυπτικά γεγονότα – βιώματα καθώς επίσης στην Εσωτερική Φιλοσοφία και στην Μεταθανάτια Ζωή.
Επίσης είχε εσωτερικές επαφές με πολλούς μεγάλους δασκάλους, μεταξύ των οποίων ενδεικτικά μόνον αναφέρουμε τον Άγιο Πατάπιο (κατά τον Μαργιωρή είναι αυτός που συνέγραψε τα ψευδεπίγραφα του Διονύσιου του Αρεοπαγίτη που μεταφράστηκαν από τον Ερίγενα το 850 μ.Χ. στα Λατινικά και μετέδωσαν τη φλόγα του μυστικισμού στην Ευρώπη. Λεπτομέρειες αποτυπώνονται στο βιβλίο του Άγιος Πατάπιος), τον Ραμακρίσνα, τον Πυθαγόρα και την Έλενα Πετρόβνα Μπλαβάτσκυ με την οποία συνομιλούσε συχνά στον ύπνο του και στο ξύπνιο του και την αποκαλούσε «μάνα του».
Το 1972 ίδρυσε το Σύλλογο του Αγίου Παταπίου στην Αθήνα στον οποίο έκανε ανελλιπώς μέχρι το τέλος της ζωής του ελεύθερες ομιλίες, σεμινάρια, διοργάνωση εκπαιδευτικών εκδρομών κ.α.
Το 1976 προς τιμή του Πυθαγόρα και ανάπλαση των Πυθαγόρειων απόψεων και πρακτικών ίδρυσε το Ομακοείο Αθηνών, εκπαιδευτικό και πνευματικό κέντρο, στο οποίο αναλώθηκε να δώσει κάθε δυνατή φιλοσοφική και πρακτική γνώση ικανή να αξιοποιηθεί από τον σύγχρονο άνθρωπο. Το 1990 εγκαινίασε το Ομακοείο Λαμίας του μαθητή του Δημήτρη Τσαπάρα και το 1992 το Ομακοείο Τρικάλων του μαθητή του Ηλία Κατσιάμπα. Μετά τη μετάστασή του το Ομακοείο Αθηνών ανέλαβε η βοηθός του Σμάρω Κοσμάογλου, ενώ λειτούργησαν σιγά-σιγά και πολλά νέα Ομακοεία.
Ως Έλληνας ορθόδοξος προσπάθησε επίσης να εξερευνήσει τους δεσμούς του ορθόδοξου κινήματος του μοναχισμού και του μυστικισμού στις ερήμους της Αιγύπτου του 3ου και 4ου αιώνα μ. Χ. με την ανατολική μεταφυσική φιλοσοφία. Ο μακαριστός Πατριάρχης Αλεξάνδρειας Χριστόφορος ο Β΄ τον καθοδήγησε στις φιλοσοφικές αυτές αναζητήσεις, τον έβαλε να δουλέψει για χρόνια στις ορθόδοξες βιβλιοθήκες του Πατριαρχείου Αλεξάνδρειας και της Μονής της Αγίας Αικατερίνης στην έρημο Σινά, συζητούσε για ώρες με τον τότε μαθητή του, τον τίμησε με την φιλία του και του απένειμε τον σταυρό του Αγίου Μάρκου για την προσφορά του στην Εκκλησία και στο Πατριαρχείο Αλεξάνδρειας και πάσης Αφρικής. Το ίδιο συνέβη και με τον μεταγενέστερο μακαριστό Πατριάρχη Νικόλαο τον Στ΄.
Αναμφίβολα υπήρξε μία σπάνια σε χαρίσματα, πολυτάλαντη και πρωτόγνωρη σε δυναμισμό και παραγωγή έργου σύγχρονη εσωτερική βιωματική προσωπικότητα, η οποία δρασκέλισε αθόρυβα το κατώφλι της πατρίδας μας παραδίδοντας την πεμπτουσία των ολοκληρωμένων πνευματικών του βιωμάτων.
Παράλληλα με τις πολύπλευρες πολυετείς διδαχές του, μεταξύ του 1970 – 1993 συνέγραψε και εξέδωσε περί τα 189 έργα ποικίλης θεματολογίας.
Το συγγραφικό του έργο είναι δυνατό να χωρισθεί σε συγγράμματα ιστορικά – προϊστορικά, αρχαία ελληνικά και μυστηριακά, επιστημονικά, εναλλακτικής θεραπευτικής, συστημάτων και πρακτικών της γιόγκα και του μυστικισμού, αποκρυφολογίας, εσωτερικής θεολογίας και φιλοσοφίας, αποσυμβολισμού της ελληνικής μυθολογίας, διαλογισμού, αρχαίας ελληνικής ασκληπιακής μάλαξης και εγκοίμησης, επιστημονικού πνευματισμού, φιλοσοφίας της αστρολογίας, μύησης κ.α.
Μεταξύ αυτών ενδεικτικά αξίζει να σημειώσουμε την Δίτομη Μεταφυσική Εγκυκλοπαίδεια, την Πυθαγόρεια Αριθμοσοφία, τα Ελευσίνια Μυστήρια, τους Δραβίδες προγόνους των Ελλήνων, το Σωκράτη, το Μίνωα, την Χάθα, Κρίγια, Κάρμα και Ράτζα Γιόγκα, τους Φαραώ Ακενατόν και Τουταγχαμών με μέθοδο εκμάθησης της Ιερογλυφικής Γραφής, την Χειροπλαστική Θεραπευτική Σιάτσου, την Ψυχοθεραπευτική, την Γένεση και Θάνατος των Κόσμων, την Μεταθανάτια Ζωή, την Μυστική Διδασκαλία, τον Πατάπιο, τον Χριστοκεντρικό Μυστικισμό, την άλλη όψη του δόγματος Νταίνικεν, το Φως στο Σκότος κ.π.α. (www.omakoio.gr).
Μάλιστα μόλις 17 χρόνια μετά το φυσικό τέλος του είναι πολλοί οι έγκριτοι συγγραφείς και μελετητές που έχουν συμβουλευτεί και αντλήσει επανειλημμένα υλικό από συγγράμματά του και κάνουν ειδική μνεία γι’ αυτό στην βιβλιογραφία τους. Άρθρα και έργα του μεταφράζονται ήδη στην αγγλική γλώσσα.
Το σύνολο των έργων του μεγάλωσε, διέπλασε και άνδρωσε μεγάλο μέρος της ελληνικής κοινωνίας στον χώρο της ελεύθερης πνευματικής αναζήτησης, όταν ακόμη στην πατρίδα μας (Ελλάδα) υπήρχε πλήρη άγνοια και πολύ… σκοτάδι και προλήψεις για κάθε εσωτερικό ζήτημα.
Η διδασκαλία του Ν. Μαργιωρή συνίσταται κυρίως στην αρμονική συνύπαρξη των αρχαίων ελληνικών, αιγυπτιακών και ινδικών φιλοσοφικών θεωρήσεων με την εσώτερη χριστιανική παράδοση, μέσα από το φίλτρο της προσωπικής πραγμάτωσής του. Παράλληλα παρέχει ολοκληρωμένες προσωπικές απαντήσεις με πρωτόγνωρες αναλύσεις πάνω στο Κοσμογονικό – Οντολογικό και στο Εσχατολογικό Ζήτημα, απόρροια της δικής του «μυστικής ζωής».
Η εξωτερική, εσωτερική και πνευματική συμβολή του Νικολάου Μαργιωρή συνοψίζεται σε γενικές γραμμές στα κάτωθι:
Στο πρωτόγνωρο συγγραφικό του έργο το οποίο περιλαμβάνει:
34 βιβλία, 34 μελέτες, 49 τεύχη του περιοδικού Ομακοείο, 8 εμπεριστατωμένους κλάδους σπουδών δι’ αλληλογραφίας με 10 έως 11 εκτενείς αναβαθμικές πραγματείες μαθημάτων για τον κάθε κλάδο και μια ανεξάντλητη προφορική αποκαλυπτική διδασκαλία, η οποία, υπό προϋποθέσεις, επαρκεί για την παραγωγή μερικών χιλιάδων συγγραμμάτων.
Στο μέγεθος και τον πλούτο των αμιγών μυστικιστικών του Εμπειριών. Μέρος αυτών καταγράφονται στο σύγγραμμά μας «Εσωτερικές και Μυστικιστικές Εμπειρίες Νικολάου Α. Μαργιωρή». Η κορύφωση αυτών των βιωμάτων του απεικονίζεται στο 30ήμερο Νιργκούνα Σαμάντι – Θέωσή του μέσα από συγγράμματά του (δείτε τα έργα του Γένεση και Θάνατος των Κόσμων και των Όντων και Εσωτερική Φιλοσοφία) και ανάλογες αποκαλυπτικές διδαχές του.
Στην διαστρωμάτωση των Αποκρυφολογικών του βιωμάτων και των εμβριθών συστηματικών μεταφυσικών διδασκαλιών – αναλύσεων ως αποτέλεσμα των δικών του εμπειριών και γνώσεων. Μεταξύ αυτών καταγράφουμε τις σπουδές που παρείχε δι’ αλληλογραφίας, θεωρητικά και πρακτικά, στους κάτωθι κλάδους του Εσωτερισμού:
Υπνωτισμός – Ορθοψυχισμός: Πλήρη ανάπτυξη, θεωρητική και πρακτική, τριών βασικών συστημάτων υπνωτισμού και επεξήγηση πολλών άλλων καθώς και παροχή σπάνιων εξειδικευμένων λεπτομερειών.
Επιστημονικός Πνευματισμός: Ανάλυση των προϋποθέσεων για υγιή, ελεγμένη και σοβαρή επαφή με το αόρατο και πληθώρα σχετικών ζωτικών λεπτομερειών.
Εσωτερική Θεραπευτική: Μοναδικό σύγγραμμα σύγκρισης και αλληλουχίας της εσωτερικής με την εξωτερική – επιστημονική θεραπευτική, τσάκρας, ενδοκρινείς αδένες, ορμόνες, ζωή, θάνατος, γιόγκα, κουνταλίνη, σουτράτμα, αντασκαράνα κ.π.α.
Αστρολογία – Αστροσοφία: Καρμική προσέγγιση και ιδίως η απόδοση της Αποκαλυπτικής Φιλοσοφίας της Αστρολογίας που απουσιάζει από τα περισσότερα σχετικά συγγράμματα.
Διαλογισμός: Πλήρη ανάλυση όλων των σχετικών ζητημάτων και ιδιαίτερων εφαρμογών του διαλογισμού, η οποία συνεχίζεται και συμπληρώνεται με τα βιβλία του Ράτζα Γιόγκα, Κρίγια Γιόγκα, το μυστικό της Χάθα Γιόγκα, Κάρμα, Μετενσάρκωση κ.α.
Εσωτερική Μύηση: Πώς γινόταν η μύηση-γνώση σε όλες τις εποχές (προκατακλυσμιαίες και μετακατακλυσμιαίες), τι μυήσεις υπάρχουνε και τι περιλαμβάνουνε κ.π.α.
Εσωτερική Φιλοσοφία: Αποκαλυπτική αναλυτική ματιά της Δημιουργίας και στο μέτρο του εφικτού του… Δημιουργού.
Αποσυμβολισμός: Αποσυμβολισμός και απομυθολόγηση της Ελληνικής Μυθολογίας και πολλών άλλων σχετικών ζητημάτων κ.α.
Στην Δημόσια Παρουσία του κορυφαίου Αποκαλυπτικού Πνευματικού Οράματός του για την διαστρωμάτωση της Δημιουργίας από τον Θείο Γνόφο μέχρι τον άνθρωπο.
Ακόμα, στον συγκερασμό Αποκρυφισμού (Αποκρυφολογίας) και Μυστικισμού (Θέωσης – Πνευματικότητας), που μας παρουσιάζει ένα ολοκληρωμένο πνευματικά ον που ονομάζουμε ΜΥΣΤΗ, γειωτή δηλαδή των υπερούσιων αληθειών της Δημιουργίας στον παρόντα κόσμο της χρονικότητας που έχει ημερομηνία λήξης.
Στην ενδελεχή και εκ βαθέων αναβατική παρουσίαση και εσωτερική ψυχοφυσιολογία των σημαινόντων πρακτικών μέσων (Διαλογισμός και Μυστικισμός) που μπορεί να χρησιμοποιήσει ο κάθε άνθρωπος βάσει της ψυχοσύνθεσής του για την επιτάχυνση της εξέλιξής του και την απόκτηση ενός υγιούς, ισορροπημένου και υψηλών απαιτήσεων και διάκρισης Νου, που θα συνεργάζεται άψογα με την υπερβατική του ταυτότητα – καταγωγή και θα δραστηριοποιείται στο έπακρο στον κόσμο μας για την υγειά γείωση ενός υπαρκτού Θείου Σχεδίου.
Στην έμπρακτη στήριξη του κόσμου με την ΚΡΙΓΙΑ ΓΙΟΓΚΑ (μέθοδος ψυχοσωματικής θεραπευτικής – αγωγής – αρμονίας) που αναβίωσε ο Νικόλαος Μαργιωρής από Σαμάντι που έκανε γι’ αυτόν τον σκοπό και την επανέφερε στην καθημερινή χρήση του ανθρώπου για την βελτίωση της σωματικής και ψυχικής υγείας του και την αντιμετώπιση πολλών σύγχρονων προβλημάτων υγείας. Η γνώση της αποτυπώνεται στο ομώνυμο σύγγραμμά του.
Στην σπουδή της ΡΑΤΖΑ και ΚΟΥΝΤΑΛΙΝΗ ΓΙΟΓΚΑ που συστηματικά διδάσκονται σε όλα σχεδόν τα Σχολειά του καθώς και όλα τα βασικά θεμελιώδη είδη Γιόγκα (Κάρμα, Γκνάνι, Μπάκτι, Μάντραμ, Παιδική) με βαθείς και εκτεταμένες αναλύσεις και με τις ανάλογες νοητικές ασκήσεις. Σημαίνων υποστηρικτικό βοήθημα το βιβλίο του Ράτζα Γιόγκα, ανύψωση του νου από τη συνείδηση στην υπερσυνείδηση.
Τέλος στο πρωτοπόρο σύστημα Αποτοξίνωσης και ΑΔΥΝΑΤΙΣΜΑΤΟΣ που επινόησε ο ίδιος και ονόμασε Ατμοϋγροποίηση, χωρίς μηχανικά μέσα και φάρμακα, το οποίο και βασίζεται στις αρχές και τις πρακτικές της Γιόγκα με εξαιρετικά πρακτικά αποτελέσματα.
Στην ΑΝΑΒΙΩΣΗ από την αρχαιότητα σημαντικών ήπιων εναλλακτικών θεραπευτικών μεθόδων (Εσωτερική Θεραπευτική) μεταξύ των οποίων την αρχαία ελληνική Ασκληπιακή μάλαξη, την αρχαία ελληνική εγκοίμιση (σύγχρονος υπνωτισμός), την μαγνητοθεραπεία (σήμερα λέγεται βιοενέργεια ή/και Ρέϊκι) υποβολή κ.α.
Επίσης στην ΕΠΙΝΟΗΣΗ και χρησιμοποίηση ήπιων φυσιοθεραπευτικών εσωτερικών μέσων όπως είναι η Δακτυλοχτύπηση, η γλωσσοθεραπευτική, η μετάγγιση ενέργειας, η βιοενεργειακή επίδραση επί των τσάκρα (κέντρων δύναμης) κ.α. και τέλος στην συστηματοποίηση και ταξιθέτηση – ομαδοποίηση της Ιαπωνικής Θεραπευτική Σιάτσου (Δακτυλοπίεση) για την αντιμετώπιση 186 παθήσεων, στην Στατική και Κινητική Θεραπευτική, στην Ρεφλεξολογία, στην Εικονοπλαστική Θεραπευτική, στις εκτοπλασματικές εκχύσεις κ.π.α.
Στην παρουσίαση σημαντικού μέρους της απόκρυφης ιστορίας του ανθρώπου, προκατακλυσμιαία και μετακατακλυσμιαία.
Στην εσωτερική εξήγηση των Ελευσινίων Μυστηρίων της αρχαίας Ελλάδας, των Ασκληπιείων και Αμφιαράειων, του Τροφώνιου Άντρου, της Αιγυπτιακής Μύησης και πολλών ξεχασμένων πλέον γνώσεων που απομεινάρια τους έχουν φθάσει ως τις μέρες μας (λυχνάρια τύπου Αλαντίν, πολύτιμες πέτρες, κατάρα Φαραώ, Σφίγγα, Πυραμίδες, μούμιες, ταξίδια στο διάστημα… κ.α.). Επίσης στην εσωτερική εξήγηση των Ελλήνων πυροβατών (Αναστενάρηδες) και του όλου φαινομένου.
Στο σημερινό κοντάκτ επιστημόνων και μεταφυσικών, που είναι αποτέλεσμα των σύγχρονων ανακαλύψεων της επιστήμης που ακουμπούνε και επιβεβαιώνουν την προαιώνια βιωματική μεταφυσική παράδοση και τις απόψεις της. Καταγράφεται μεταξύ άλλων στο βιβλίο του Τρισδιάστατος και Τετραδιάστατος Κόσμος.
Στο θέμα των εξωγήινων με πολλές λεπτομέρειες και αναλύσεις που τους αφορούν και μας… αφορούν και σε συναφή θέματα που πιθανόν να έχουν χαρακτήρα επείγοντος.
Στο σκόρπισμα πολλών αποκαλυπτικών εσωτερικών μαργαριταριών που μπορούν, αν σωστά συλλεχθούν και αξιολογηθούν, να αποβούν ωφέλιμα για την εξελισσόμενη επιστήμη και τις κατευθύνσεις των ανακαλύψεων που μέλει να στραφεί με μεγαλύτερη δυναμική και αποτελεσματικότητα. Μεταξύ αυτών το θέμα της αντιΰλης και της υπερύλης, των Supernova, του στοιχείου Αργού, των παράλληλων συμπάντων, των μαύρων οπών, των νετρίνων κ.α.
Στην εκ βαθέων ακτινογραφία και εκτενή ανάλυση των εσωτερικών και ιδίως μυστικιστικών βιωμάτων και της ξέχωρης ανάβασης (βάσει της ψυχοσύνθεσής τους και της ψυχικής εξέλιξής τους) που έτυχαν πολλά άξια τέκνα της ανθρωπότητας μεταξύ των οποίων:
Ερμής ο Τρισμέγιστος, Ακενατόν, Πυθαγόρας, Πλάτωνας, Αμμώνιος Σακκάς, Πλωτίνος, Μωυσής, Ραμακρίσνα, Βιβεκανάντα, Απόστολος Παύλος, Απόστολος Ιωάννης, Αδαμάντιος Ωριγένης ο χριστιανός, Θεόφιλος Καΐρης, Γρηγόριος Σιναΐτης, Γρηγόριος Παλαμάς (περί Ακτίστου Φωτός), Κοσμάς ο Αιτωλός, Άγιος Πατάπιος, Σαιν Ζερμαίν (Άγιος Γερμανός), Αλέξανδρος Καλλιόστρο, Παράκελσος, Δοκτώρ Παπύς (Ζεράρ Ανκώς), Δαλάι Λάμα και άλλοι.
Σαφή βιωματική και οριοθετημένη διάκριση μεταξύ ονείρου, οράματος, διαίσθησης, ψυχομετρίας, διακοής, διόρασης, ενόρασης, εξωσωμάτωσης (υποσυνείδησης), υπερδιανοητικής λειτουργίας (υπερσυνείδησης), Σαμάντι με πλαίσιο και Σαμάντι χωρίς πλαίσιο (οι σανσκριτικοί όροι αναλύονται στο βιβλίο με τίτλο «Από το στόμα του δασκάλου στο αυτί του μαθητή με εμπεριστατωμένο γλωσσάριο σανσκριτικής(400 λέξεων) για τους σπουδαστές της Γιόγκα»).
Επίσης διάκριση και πλήρη νοηματική καταγραφή – ανάλυση μέσα από το φως της πραγμάτωσής του για σχεδόν κάθε μεταφυσική ορολογία – έννοια, πέραν των άλλων, στα συγγράμματά του «Φως στο Σκότος» και κυρίως «Δίτομη Μεταφυσική Εγκυκλοπαίδεια» και στα 49 τεύχη του περιοδικού του «Ομακοείο» και τέλος στο αναλυτικό όσο και αποκαλυπτικό 400 σελίδων βιβλίο του μαθητή του Ηλία Κατσιάμπα «Εκ Βαθέων Μεταφυσική Αλληλογραφία».
Ο Νικόλαος Μαργιωρής το Φεβρουάριο του 2009 αναδείχθηκε 60ος μεταξύ των 100 Μεγάλων Ελλήνων όλων των εποχών σε ανοιχτή στο κοινό ψηφοφορία που διεξήγαγε τον Απρίλιο του 2008 ο τηλεοπτικός σταθμός ΣΚΑΙ. Ακολούθησε έκδοση τρίτομου έργου με την αναλυτική παρουσίαση και των 100 Μεγάλων Ελλήνων καθώς και DVDs.
Βρέθηκε δε μέσα στους 100 Μεγάλους Έλληνες καθότι συνεισέφερε τα μέγιστα στην διαμόρφωση, παρουσίαση και εκλαΐκευση μίας σύγχρονης Ελληνικής Μεταφυσικής Φιλοσοφίας βασισμένης σε συγκριτική ανάλυση των κυριότερων διεθνών φιλοσοφικών θεωρήσεων στο θέμα αυτό με αντίστοιχες Ελληνικές αλλά και Χριστιανικές. Κατέθεσε δε συστηματικά τις απόψεις του για τους θεωρητικούς και πρακτικούς τρόπους με τους οποίους ο σύγχρονος Έλληνας μπορεί να επαναπροσδιορίσει την πνευματική του πορεία και εξέλιξη μέσα στο σύγχρονο νεοελληνικό περιβάλλον διαφθοράς και πλήρους κοινωνικής αποσύνθεσης. Η συνεισφορά του αυτή αποτυπώνεται στα 189 συγγράμματά του και στις πολύπλευρες και πολύτιμες διασωθείσες προφορικές του παρακαταθήκες και διδαχές.
Ανάλογες παρουσιάσεις του – Εκτενή Αφιερώματα έχουν προηγηθεί στο περιοδικό «Άβατον», τεύχος Σεπτεμβρίου – Οκτωβρίου 2002, όπου παρουσιάζεται ως χριστοκεντρικός μύστης, στο περιοδικό «Τρίτο Μάτι», τεύχος Δεκεμβρίου 1992, όπου παρουσιάζεται ως Πατριάρχης της Ελληνικής Μεταφυσικής Φιλοσοφίας και τεύχη Σεπτεμβρίου 1993 και ακολούθως Μαΐου 2004, επίσης στο ένθετο περιοδικό «Φαινόμενα» της εφημερίδας Ελεύθερος Τύπος, στο περιοδικό “Yoga” τεύχος Οκτωβρίου 2008 και Ιανουαρίου 2010, σε sites, συνεντεύξεις, βιβλία πολλών άλλων συγγραφέων που έχουν αντλήσει υλικό από το έργο του, βιβλία μαθητών του και αλλαχού.
Άφησε πίσω του τεράστιο και διαχρονικό πλούτο παρακαταθηκών (θεωρητικών και πρακτικών) προς μελέτη και αξιοποίηση. Μάλιστα προς διάσωση, διαφύλαξη και ανάδειξη όλου αυτού του πολύτιμου υλικού μελετάται από τους εκπροσώπους του έργου του και τους μαθητές του η σύσταση ΑΚΑΔΗΜΙΑΣ για την μελέτη και διάδοση του έργου του.
Το φιλοσοφικό και πρακτικό έργο του συνεχίζεται από τις Σχολές Ομακοεία που ίδρυσε καθώς και από τις νεότερες Σχολές συσταθείσες μετά τον θάνατό του ανά την Ελλάδα ενώ τα συγγράμματά του προωθούνται από τους φυσικούς κληρονόμους του μέσω των Ομακοείων. Από τους μαθητές και τους εκπροσώπους του, παράλληλα με το διδακτικό έργο, συνεχίζεται η έκδοση νεότερων συγγραμμάτων βασισμένων στις δικές του προφορικές παρακαταθήκες και διδαχές.
Εκτός από τις φιλοσοφικές σχολές που ο ίδιος ίδρυσε: Ομακοείο Αθηνών, Ομακοείο Λαμίας και Ομακοείο Τρικάλων λειτούργησαν μεταγενέστερα και οι κάτωθι: Ομακοείο Θεσσαλονίκης, Πυθαγόρειο Ομακοείο, Ομακοείο Κορίνθου – Λουτρακίου, Ομακοείο Κομοτηνής, Ομακοείο Ρόδου, Ομακοείο Καρδίτσας, Ομακοείο Πειραιά, Ομακοείο Κερκύρας και Γλυφάδας.
Πρόσθετες πληροφορίες για το συγγραφικό και λοιπό έργο του Ν. Μαργιωρή στο www.omakoio.gr E-mail: omakoio@omakoio.gr ή omakoio7@otenet.gr
Δείτε επίσης δύο συνεντεύξεις σχετικές που παραχώρησε στο site του Esoterica.gr ο μαθητής και συνεργάτης του Ηλίας Κατσιάμπας και φιλοξενούνται στις κάτωθι ηλεκτρονικές διευθύνσεις:
http://www.esoterica.gr/podium/interviews/katsiaba/katsiaba.htm
http://www.esoterica.gr/forums/topic.asp?TOPIC_ID=4103
(*) Ο Ηλίας Λ. Κατσιάμπας είναι καθηγητής φυσικής αγωγής, δημοσιογράφος, συγγραφέας και εκδότης. Υπήρξε επί δεκαετία μαθητής – συνεργάτης του Ν. Μαργιωρή και είναι υπεύθυνος των Ομακοείων Τρικάλων και Θεσσαλονίκης (www.omakoio.gr, e-mails: omakoio@omakoio.gr omakoio7@otenet.gr)
Σημαντικό μέρος του παρόντος άρθρου δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Yoga, τεύχος Ιανουαρίου 2010.
Η λέξη Ομακοείο είναι σύνθετη εκ του ομού (μαζί) ακούμε. Ακούμε μια υψηλή εξωτερική, εσωτερική και πνευματική διδασκαλία (ομ-ακούειν, ακούμε το ΟΜ, τον τέλειο ήχο).
Την λέξη Ομακοείο ή Ομακόϊο πρωτοχρησιμοποίησε ο μεγάλος Έλληνας φιλόσοφος και μύστης Πυθαγόρας, τον 6ο αιώνα π.Χ. ιδρύοντας την ομώνυμη σχολή του στον Κρότωνα της νότιας Ιταλίας, της Μεγάλης τότε Ελλάδας.
Ο Πυθαγόρας υπήρξε μία κορυφαία πνευματική μορφή (δείτε τα βιβλία Πυθαγόρεια Αριθμοσοφία και Αποκρυφολογία Β΄ Τόμος του Νικολάου Α. Μαργιωρή, εκδόσεις Ομακοείου Αθηνών), παγκόσμιας ακτινοβολίας και αξίας, με τεράστια και διαχρονική πανανθρώπινη προσφορά σε όλους σχεδόν τους κλάδους της τέχνης, της επιστήμης και της πνευματικότητας.
Ο Εδουάρδος Συρέ στο ομώνυμο έργο του «Οι Μεγάλοι Μύστες» κατατάσσει τον Πυθαγόρα μεταξύ των 7 Μεγάλων Μυστών της ανθρωπότητας διανθίζοντας το πνευματικό μεγαλείο και την προσφορά του ανδρός.
Όταν η μητέρα του πήγε στο Μαντείο των Δελφών να ρωτήσει για την επικείμενη γέννα της η Πυθία της είπε ότι «θα γεννήσεις γιο που θα γίνει χρήσιμος στην εποχή του και σ’ όλες τις εποχές της ανθρωπότητας».
Ο Πυθαγόρας γεννήθηκε στην Σάμο και από μικρός ακόμα σε ηλικία έτυχε πολλών δασκάλων (Ερμοδάμαντας, Φερεκύδης, Ίωνες Φιλόσοφοι), και μυήσεων (Ηραία Μυστήρια) πριν αποφασίσει σε ηλικία 22 περίπου ετών να ταξιδέψει στην αδελφή πατρίδα, την Αίγυπτο (δείτε το βιβλίο Δραβίδες οι πρόγονοι των Ελλήνων, Αιγυπτίων και Ινδών του Ν. Μαργιωρή καθώς και το Φαραώ Ακενατόν και Τουταγχαμών, εκδόσεις Ομακοείου Αθηνών), για να συνεχίσει εκεί την μύησή του. Μετά από παραμονή του 22 ετών κατόρθωσε να φθάσει στον τελευταίο 7ο βαθμό του Γραμματέα των Ναών που τον καθιστούσε ισότιμο και διάδοχο του Αρχιερέα της Αιγύπτου. Μετά από διάφορες περιπέτειες αιχμαλωσίας του από τον Πέρση βασιλιά Καμβύση και παραμονής του στα μπουντρούμια επί πολλά χρόνια κλήθηκε και θεράπευσε την γυναίκα του βασιλιά με αντάλλαγμα την ελευθερία του. Χωρίς καθυστέρηση επέστρεψε στην πατρίδα του την Σάμο.
Με τις μεγαλειώδες γνώσεις του και τις πολύπλευρες προσωπικές του εμπειρίες διέτρεξε μεγάλο μέρος της Ελλάδας και σταδιακά ανασύστησε ή ενδυνάμωσε τα σημαντικότερα αρχαία ελληνικά μυστήρια μεταξύ των οποίων τα Ελευσίνια, τα Ιδαία, τα Επιδαύρια, τα Δελφικά, στα οποία μάλιστα φέρεται να προσέφερε το μυστικό της ατομικής ενέργειας με εξαιρετικά απλά μέσα, με το οποίο οι ιερείς αμύνθηκαν δύο τουλάχιστον φορές επιτυχώς απέναντι στους εισβολείς Πέρσες κατακεραυνώνοντάς τους. Έδωσε τα μέσα για να είναι οι χρησμοί της Πυθίας αλάθητοι και εκπαίδευσε γι’ αυτό τον σκοπό την ιέρεια Θεόκλεια που μεσουράνησε και παρουσία παρισταμένων ιερέων και του Πυθαγόρα που την καθοδηγούσε προείπε το ζοφερό μέλλον της Ελλάδας που ερχόταν, του ίδιου του Πυθαγόρα και της προσεχούς σάρκωσής του ως Λόγου.
Όταν μάλιστα ο Πυθαγόρας έφτασε στην Ελευσίνα και παραβρέθηκε σαν υψηλός επισκέπτης στη διεξαγωγή των Ελευσινίων Μυστηρίων ή των Σεπτών Οργίων της Μάνας και της Κόρης (Δήμητρας και Περσεφόνης) προσκαλέστηκε από το μεγάλο Ιεροφάντη Νικοκλέα να λάβει στα χέρια του το μνημειώδες σκήπτρο των Ελευσινίων, να συνεχίσει τη μύηση εκείνος (ο Πυθαγόρας) και να μιλήσει στους υποψήψιους επόπτες (βλέπε βιβλίο Νικολάου Μαργιωρή Φαραώ Ακενατόν και Τουταγχαμών, εκδόσεις Ομακοείου Αθηνών).
Μετά από διετή παραμονή του στους Δελφούς, διαβλέποντας τα μέλλοντα, έφυγε για τις αποικίες της ακμάζουσας τότε Μεγάλης Ελλάδας και διάλεξε ανάμεσα σ’ αυτές να πάει στον Κρότωνα. Στην πιο δοξασμένη και στην πιο μεγάλη πολιτεία. Εκεί απευθύνθηκε στη Βουλή και ζήτησε άδεια για να δημιουργήσει το σχολείο του. Σύντομα κατηγορήθηκε για αθεΐα και διαφθορά από ορισμένους αντίζηλους και εχθρούς του και βρέθηκε να απολογείται στο Δικαστήριο των 1000 όπου επί δυόμισι σχεδόν ημέρες απολογίας τούς εξιστόρησε το όνειρό του και τι ήθελε να πράξει για την Ελλάδα. Όλοι σχεδόν οι εχθροί του μεταβλήθηκαν σε φίλοι και αρκετοί σε μαθητές του.
Δημιούργησε το πρώτο Ανοιχτό Κοινόβιο Πανεπιστήμιο - Σχολειό στην Οικουμένη που όμοιό του δεν υπήρξε ξανά ούτε και διαφαίνεται ότι μπορεί να υπάρξει κατά τον ίδιο τρόπο στο μέλλον.
Του έδωσε το όνομα Ομακοείο ή Ομακόϊο και σ’ αυτό διαβιούσαν οι μαθητές του, ελεύθεροι ή με τις οικογένειές τους κατά χιλιάδες, ακολουθώντας την συστηματική νοητική και πρακτική εκπαίδευση που τους παρείχε διαβαθμητά αφειδώς.
Πρόκειται για το μοναδικό εγχείρημα τέτοιας εκτεταμένης ανοιχτής, μαζικής και εκλαϊκευμένης επιστημονικής μύησης (εξωτερικής, εσωτερικής και πνευματικής) στην ανθρωπότητα.
Μετά από υπερδεκαετή συστηματική σπουδή, όσοι αποφοιτούσαν αποκτούσαν το δικαίωμα να ιδρύσουν ανάλογα σχολειά σε όποιο μέρος αυτοί επιθυμούσαν να διδάξουν.
Από πού να αρχίσει κανείς και πού να τελειώσει και τι να πρωτοαναφέρει για τον Πυθαγόρα και τις διδαχές του. Λες και κατέβηκε ο Θεός στη γη και χάρισε στον άνθρωπο όλο τον πλούτο της Σοφίας, της Τελειότητας, της Ομορφιάς, της Αλήθειας.
Αυτός υπήρξε ευλογημένος του Θεού. Τα πάντα ξεκίνησαν από τον Πυθαγόρα. Προ αυτού δεν υπήρχε τίποτα το συγκεκριμένο. Αυτός συγκεκριμενοποίησε. Αυτός υπήρξε ο ηγέτης. Σ’ αυτόν απάνω βασιστήκαμε.
Ένας νέος αέρας γνώσης, αλήθειας, ανθρωπιάς και πνευματικότητας φύσηξε στην εποχή του και συνετέλεσε στην μεταμόρφωση πολλών ανθρώπων που οικειοθελώς προσήλθαν για να εμβαθύνουν στις αλήθειες της ζωής. Μία νέα θεμελίωση εσπάρη. Η Ελληνική φυλή με την καθοριστική συμβολή του Πυθαγόρα και των Σωκράτη, Πλάτωνα, Ηράκλειτο, Αναξιμένη, Θαλή κ.π.α. βρέθηκε στο ζενίθ το πνευματικό της.
Για πρώτη φορά στην ανθρωπότητα στο Ομακοείο έγινε ταυτόχρονα Επιστημονική και Θεολογική διδασκαλία ή σπουδή του Ορατού και Αοράτου Κόσμου. Παραδόθηκε η Τετρακτύς, πάνω στην οποία ορκίζονταν οι Πυθαγόρειοι. Ήταν το όργανο μέτρησης και εξάπλωσης των Κόσμων και των Όντων. Ανακάλυψε την κλίμακα με τους τόνους της μουσικής, το μονόχορδο, το πολύχορδο, την αρμονία των ουράνιων σφαιρών, την θεραπευτική, την αστρολογία – αστρονομία (διδαχή της ηλιοκεντρικής θεωρίας), την φυσιογνωμική, την ζωγραφική, την γεωπονική, την ποίηση, την σιδηρουργική, την χρυσοποιΐα, το δράμα, την κωμωδία, την τραγωδία, την γυμναστική, την διαιτητική κ.α.
Ακόμα, η σημερινή επιστήμη, τα μαθηματικά, η γεωμετρία, η ιατρική, η θεολογία και η φιλοσοφία απορρέουν από τον Πυθαγόρα. Άπειρες οι διδασκαλίες του και μέγιστη η επιρροή που άσκησε.
Είναι ο πρώτος που κατείχε το μυστικό της Θείας Ύπαρξης για τη μοναδικότητα και τη Μονάδα. Κήρυξε εν κρυπτώ το Μονοθεϊσμό μέσω των αριθμών. Κατέστη ο πνευματικός πατέρας όλης της ανθρωπότητας.
Υπήρξε ο ήλιος που ήρθε να φωτίσει τον κόσμο, γιατί πίσω απ’ αυτόν ερχόταν ο Λόγος και έπρεπε να έχουν ανοιχτεί οι δρόμοι, να μπορεί να κατανοεί ο κόσμος τα λόγια της Βασιλείας των Ουρανών.
Κοσμούνταν με διακοή, διόραση και ενόραση αμίμητη αλλά και με πολλά ακόμα χαρίσματα. Επέτυχε να ενώσει τον Ουρανό και τη Γη και να κρατήσει την ένωση αυτή μόνος του.
Το Ομακοείο του Κρότωνα, δια στόματος Πυθαγόρα, με χιλιάδες οικότροφους – μαθητές, πρόλαβε να λύσει τα προβλήματα όλων των ανθρώπων και όλων των εποχών. Γιατί μας έδωσε τις βάσεις και τη γραμμή όχι μόνον για όλες τις επιστήμες και τις τέχνες, που σήμερα γιγαντώθηκαν και εξελίχθηκαν πολλαπλώς, αλλά κυρίως για την πνευματική αναμόρφωση του ανθρώπου.
Αν δεν είχε διακοπεί αιφνίδια το πολυσχιδές έργο του που στην ουσία του ήταν η εκ των ένδω μεταμόρφωση του ανθρώπου στα πρότυπα τα ψυχοπνευματικά δεν χωρεί αμφιβολία ότι η ανθρωπότητα θα είχε πάρει άλλο, ποιοτικότερο, αυθεντικότερο και ουσιαστικότερο δρόμο εξέλιξης απ’ αυτόν που σήμερα ακολουθεί. Εγγύτερο της εσωτερικής αλήθειας.
Ο πνευματικός φάρος που για πρώτη φορά (μετακατακλυσμιαία) άναψε στην οικουμένη για να οδηγεί τους ναυτιλλόμενους ή τις ανθρώπινες ψυχές, καταστράφηκε δυστυχώς με φωτιά και μαχαίρι.
Ο Κύλωνας (Αποκρυφολογία Β΄ Τόμος του Ν. Μαργιωρή, περιοδικό Ομακοείο), αποτυχών μαθητής στις αρχικές δοκιμασίες εισαγωγής του Ομακοείου, πολιτικάντης και λαοπλάνος, δούλευε μεθοδικά και υπόγεια επί πολλά χρόνια για να συκοφαντήσει και να γκρεμίσει ό,τι δημιούργησε ο Πυθαγόρας.
Τελικώς, κάτω από ειδικές συγκυρίες επέτυχε το σκοπό του και μαζί με συγκεντρωμένους και φανατισμένους οπαδούς του ένα βράδυ κατέκαψε το Ομακοείο και σκότωσε τους περισσότερους από τους μαθητές και στελέχη του Πυθαγόρα. Ο ίδιος λέγεται ότι με την σύζυγό του και ορισμένους μαθητές διέφυγε και έζησε για αρκετά χρόνια ακόμα στο Μεταπόντιο όπου και απεβίωσε.
Το έργο του συνέχισε η γυναίκα του Θεανώ η οποία για λόγους επιβίωσης μεταπώλησε πολλές από τις σημειώσεις που διατηρούσε στον Πλάτωνα ,ο οποίος έφτασε στο Μεταπόντιο γι’ αυτό τον σκοπό. Με αυτές ο Πλάτωνας έγραψε την αχώριστη από τον άνθρωπο Πλατωνική Φιλοσοφία.
Ορισμένοι μαθητές του Πυθαγόρα που διασώθηκαν διέφυγαν στην Ελλάδα. Μεταξύ αυτών, ο Λύσις που ήρθε στη Θήβα και έγινε δάσκαλος του Επαμεινώνδα, ο Άρχιππος υπήρξε ο μετέπειτα βοηθός και υπερήλικας διδάσκαλος του Πλάτωνα, ο Φιλόλαος, ο Αλκαίος ο γιατρός από τους επόπτες δίδαξε τον Ιπποκράτη κ.α.
Ακόμα ο νεοπυθαγορισμός και ο νεοπλατωνισμός συνέστησαν τα μεσαιωνικά μυστικιστικά τάγματα τόσο της Ευρώπης όσο και της Ανατολής.
Ο Πυθαγόρας θέλησε να διαπλάσει μία νέα κοινωνία στηριγμένη πάνω στις εσωτερικές αλήθειες και στους αιώνιους αμετακίνητους αόρατους νόμους.
Αυτό φαίνεται ότι το πέτυχε τα 30 περίπου χρόνια που λειτούργησε το Ομακοείο του. Μπόλιασε στις ψυχές των μαθητών του την εσωτερική αλήθεια, έβγαλε άξιους δασκάλους και κέρδισε το θαυμασμό και το ενδιαφέρον όχι μόνον των ανθρώπων της εποχής του αλλά και κάθε εποχής…
Είθε να έχουμε το σθένος και την ωριμότητα να γίνουμε κατ’ ελάχιστον μιμητές του επί των εαυτών μας και επί της κοινωνίας.
Το έργο του Νικολάου Μαργιωρή και τα Ομακοεία
Στην συνθετική και πολυδιάστατη θεωρητική και πρακτική βιωματική γραμμή διδασκαλίας του μεγάλου και αμίμητου πνεύματος του Πυθαγόρα κινήθηκε 2.500 χρόνια μετά ο σύγχρονος Έλληνας βιωματικός εσωτερικός φιλόσοφος και χριστοκεντρικός μύστης Νικόλαος Α. Μαργιωρής (1913-1993).
Γεννηθείς το 1913 στην Σάμο ταξίδεψε, διέμεινε και εκπαιδεύτηκε για πολλά έτη στην Ινδία, στο Θιβέτ και στην Αίγυπτο απ’ όπου επέστρεψε το 1958 πίσω στην Ελλάδα και εγκαταστάθηκε στην Αθήνα.
Στην διάρκεια αυτή έτυχε σημαντικών δασκάλων (Μπάμπα, Κρίνο Αντρέ Σαλβατόρε Ντε Κάστρο, ελλήνων ορθοδόξων πατριαρχών) ενώ σε ηλικία 13 σχεδόν ετών είχε το πρώτο του ολοκληρωμένο πνευματικό βίωμα (σάμαντι), το οποίο και περιγράφει στον επίλογο του βιβλίου του Ράτζα Γιόγκα. Ακολούθησαν πολλές και συχνές απελευθερωτικού τύπου αναβάσεις δια των οποίων κατόρθωσε να γειώσει σημαίνουσες εσωτερικές και πνευματικές γνώσεις, αλήθειες και… αποκαλύψεις σε πληθώρα καίριων ανθρώπινων, εσωτερικών και πνευματικών ζητημάτων.
Η σημαντικότερη όλων σε διάρκεια και σε εσωτερική πνευματική πληρότητα υπήρξε αυτή των 30 σχεδόν ημερών, του νιργκούνα σαμάντι – θέωσης, κατά την οποία όχι μόνον διέδραμε όλο το εσωβάθος της Δημιουργίας αλλά αξιώθηκε να πλησιάσει έως το Θείο Γνόφο... Στο βιβλίο του Γένεση και Θάνατος των Κόσμων, ύλη, αντιΰλη, υπερύλη, αποτυπώνονται αυτά τα κοσμογονικά, συντελειακά και αποκαλυπτικά γεγονότα – βιώματα καθώς επίσης στην Εσωτερική Φιλοσοφία και στην Μεταθανάτια Ζωή.
Επίσης είχε εσωτερικές επαφές με πολλούς μεγάλους δασκάλους, μεταξύ των οποίων ενδεικτικά μόνον αναφέρουμε τον Άγιο Πατάπιο (κατά τον Μαργιωρή είναι αυτός που συνέγραψε τα ψευδεπίγραφα του Διονύσιου του Αρεοπαγίτη που μεταφράστηκαν από τον Ερίγενα το 850 μ.Χ. στα Λατινικά και μετέδωσαν τη φλόγα του μυστικισμού στην Ευρώπη. Λεπτομέρειες αποτυπώνονται στο βιβλίο του Άγιος Πατάπιος), τον Ραμακρίσνα, τον Πυθαγόρα και την Έλενα Πετρόβνα Μπλαβάτσκυ με την οποία συνομιλούσε συχνά στον ύπνο του και στο ξύπνιο του και την αποκαλούσε «μάνα του».
Το 1972 ίδρυσε το Σύλλογο του Αγίου Παταπίου στην Αθήνα στον οποίο έκανε ανελλιπώς μέχρι το τέλος της ζωής του ελεύθερες ομιλίες, σεμινάρια, διοργάνωση εκπαιδευτικών εκδρομών κ.α.
Το 1976 προς τιμή του Πυθαγόρα και ανάπλαση των Πυθαγόρειων απόψεων και πρακτικών ίδρυσε το Ομακοείο Αθηνών, εκπαιδευτικό και πνευματικό κέντρο, στο οποίο αναλώθηκε να δώσει κάθε δυνατή φιλοσοφική και πρακτική γνώση ικανή να αξιοποιηθεί από τον σύγχρονο άνθρωπο. Το 1990 εγκαινίασε το Ομακοείο Λαμίας του μαθητή του Δημήτρη Τσαπάρα και το 1992 το Ομακοείο Τρικάλων του μαθητή του Ηλία Κατσιάμπα. Μετά τη μετάστασή του το Ομακοείο Αθηνών ανέλαβε η βοηθός του Σμάρω Κοσμάογλου, ενώ λειτούργησαν σιγά-σιγά και πολλά νέα Ομακοεία.
Ως Έλληνας ορθόδοξος προσπάθησε επίσης να εξερευνήσει τους δεσμούς του ορθόδοξου κινήματος του μοναχισμού και του μυστικισμού στις ερήμους της Αιγύπτου του 3ου και 4ου αιώνα μ. Χ. με την ανατολική μεταφυσική φιλοσοφία. Ο μακαριστός Πατριάρχης Αλεξάνδρειας Χριστόφορος ο Β΄ τον καθοδήγησε στις φιλοσοφικές αυτές αναζητήσεις, τον έβαλε να δουλέψει για χρόνια στις ορθόδοξες βιβλιοθήκες του Πατριαρχείου Αλεξάνδρειας και της Μονής της Αγίας Αικατερίνης στην έρημο Σινά, συζητούσε για ώρες με τον τότε μαθητή του, τον τίμησε με την φιλία του και του απένειμε τον σταυρό του Αγίου Μάρκου για την προσφορά του στην Εκκλησία και στο Πατριαρχείο Αλεξάνδρειας και πάσης Αφρικής. Το ίδιο συνέβη και με τον μεταγενέστερο μακαριστό Πατριάρχη Νικόλαο τον Στ΄.
Αναμφίβολα υπήρξε μία σπάνια σε χαρίσματα, πολυτάλαντη και πρωτόγνωρη σε δυναμισμό και παραγωγή έργου σύγχρονη εσωτερική βιωματική προσωπικότητα, η οποία δρασκέλισε αθόρυβα το κατώφλι της πατρίδας μας παραδίδοντας την πεμπτουσία των ολοκληρωμένων πνευματικών του βιωμάτων.
Παράλληλα με τις πολύπλευρες πολυετείς διδαχές του, μεταξύ του 1970 – 1993 συνέγραψε και εξέδωσε περί τα 189 έργα ποικίλης θεματολογίας.
Το συγγραφικό του έργο είναι δυνατό να χωρισθεί σε συγγράμματα ιστορικά – προϊστορικά, αρχαία ελληνικά και μυστηριακά, επιστημονικά, εναλλακτικής θεραπευτικής, συστημάτων και πρακτικών της γιόγκα και του μυστικισμού, αποκρυφολογίας, εσωτερικής θεολογίας και φιλοσοφίας, αποσυμβολισμού της ελληνικής μυθολογίας, διαλογισμού, αρχαίας ελληνικής ασκληπιακής μάλαξης και εγκοίμησης, επιστημονικού πνευματισμού, φιλοσοφίας της αστρολογίας, μύησης κ.α.
Μεταξύ αυτών ενδεικτικά αξίζει να σημειώσουμε την Δίτομη Μεταφυσική Εγκυκλοπαίδεια, την Πυθαγόρεια Αριθμοσοφία, τα Ελευσίνια Μυστήρια, τους Δραβίδες προγόνους των Ελλήνων, το Σωκράτη, το Μίνωα, την Χάθα, Κρίγια, Κάρμα και Ράτζα Γιόγκα, τους Φαραώ Ακενατόν και Τουταγχαμών με μέθοδο εκμάθησης της Ιερογλυφικής Γραφής, την Χειροπλαστική Θεραπευτική Σιάτσου, την Ψυχοθεραπευτική, την Γένεση και Θάνατος των Κόσμων, την Μεταθανάτια Ζωή, την Μυστική Διδασκαλία, τον Πατάπιο, τον Χριστοκεντρικό Μυστικισμό, την άλλη όψη του δόγματος Νταίνικεν, το Φως στο Σκότος κ.π.α. (www.omakoio.gr).
Μάλιστα μόλις 17 χρόνια μετά το φυσικό τέλος του είναι πολλοί οι έγκριτοι συγγραφείς και μελετητές που έχουν συμβουλευτεί και αντλήσει επανειλημμένα υλικό από συγγράμματά του και κάνουν ειδική μνεία γι’ αυτό στην βιβλιογραφία τους. Άρθρα και έργα του μεταφράζονται ήδη στην αγγλική γλώσσα.
Το σύνολο των έργων του μεγάλωσε, διέπλασε και άνδρωσε μεγάλο μέρος της ελληνικής κοινωνίας στον χώρο της ελεύθερης πνευματικής αναζήτησης, όταν ακόμη στην πατρίδα μας (Ελλάδα) υπήρχε πλήρη άγνοια και πολύ… σκοτάδι και προλήψεις για κάθε εσωτερικό ζήτημα.
Η διδασκαλία του Ν. Μαργιωρή συνίσταται κυρίως στην αρμονική συνύπαρξη των αρχαίων ελληνικών, αιγυπτιακών και ινδικών φιλοσοφικών θεωρήσεων με την εσώτερη χριστιανική παράδοση, μέσα από το φίλτρο της προσωπικής πραγμάτωσής του. Παράλληλα παρέχει ολοκληρωμένες προσωπικές απαντήσεις με πρωτόγνωρες αναλύσεις πάνω στο Κοσμογονικό – Οντολογικό και στο Εσχατολογικό Ζήτημα, απόρροια της δικής του «μυστικής ζωής».
Η εξωτερική, εσωτερική και πνευματική συμβολή του Νικολάου Μαργιωρή συνοψίζεται σε γενικές γραμμές στα κάτωθι:
Στο πρωτόγνωρο συγγραφικό του έργο το οποίο περιλαμβάνει:
34 βιβλία, 34 μελέτες, 49 τεύχη του περιοδικού Ομακοείο, 8 εμπεριστατωμένους κλάδους σπουδών δι’ αλληλογραφίας με 10 έως 11 εκτενείς αναβαθμικές πραγματείες μαθημάτων για τον κάθε κλάδο και μια ανεξάντλητη προφορική αποκαλυπτική διδασκαλία, η οποία, υπό προϋποθέσεις, επαρκεί για την παραγωγή μερικών χιλιάδων συγγραμμάτων.
Στο μέγεθος και τον πλούτο των αμιγών μυστικιστικών του Εμπειριών. Μέρος αυτών καταγράφονται στο σύγγραμμά μας «Εσωτερικές και Μυστικιστικές Εμπειρίες Νικολάου Α. Μαργιωρή». Η κορύφωση αυτών των βιωμάτων του απεικονίζεται στο 30ήμερο Νιργκούνα Σαμάντι – Θέωσή του μέσα από συγγράμματά του (δείτε τα έργα του Γένεση και Θάνατος των Κόσμων και των Όντων και Εσωτερική Φιλοσοφία) και ανάλογες αποκαλυπτικές διδαχές του.
Στην διαστρωμάτωση των Αποκρυφολογικών του βιωμάτων και των εμβριθών συστηματικών μεταφυσικών διδασκαλιών – αναλύσεων ως αποτέλεσμα των δικών του εμπειριών και γνώσεων. Μεταξύ αυτών καταγράφουμε τις σπουδές που παρείχε δι’ αλληλογραφίας, θεωρητικά και πρακτικά, στους κάτωθι κλάδους του Εσωτερισμού:
Υπνωτισμός – Ορθοψυχισμός: Πλήρη ανάπτυξη, θεωρητική και πρακτική, τριών βασικών συστημάτων υπνωτισμού και επεξήγηση πολλών άλλων καθώς και παροχή σπάνιων εξειδικευμένων λεπτομερειών.
Επιστημονικός Πνευματισμός: Ανάλυση των προϋποθέσεων για υγιή, ελεγμένη και σοβαρή επαφή με το αόρατο και πληθώρα σχετικών ζωτικών λεπτομερειών.
Εσωτερική Θεραπευτική: Μοναδικό σύγγραμμα σύγκρισης και αλληλουχίας της εσωτερικής με την εξωτερική – επιστημονική θεραπευτική, τσάκρας, ενδοκρινείς αδένες, ορμόνες, ζωή, θάνατος, γιόγκα, κουνταλίνη, σουτράτμα, αντασκαράνα κ.π.α.
Αστρολογία – Αστροσοφία: Καρμική προσέγγιση και ιδίως η απόδοση της Αποκαλυπτικής Φιλοσοφίας της Αστρολογίας που απουσιάζει από τα περισσότερα σχετικά συγγράμματα.
Διαλογισμός: Πλήρη ανάλυση όλων των σχετικών ζητημάτων και ιδιαίτερων εφαρμογών του διαλογισμού, η οποία συνεχίζεται και συμπληρώνεται με τα βιβλία του Ράτζα Γιόγκα, Κρίγια Γιόγκα, το μυστικό της Χάθα Γιόγκα, Κάρμα, Μετενσάρκωση κ.α.
Εσωτερική Μύηση: Πώς γινόταν η μύηση-γνώση σε όλες τις εποχές (προκατακλυσμιαίες και μετακατακλυσμιαίες), τι μυήσεις υπάρχουνε και τι περιλαμβάνουνε κ.π.α.
Εσωτερική Φιλοσοφία: Αποκαλυπτική αναλυτική ματιά της Δημιουργίας και στο μέτρο του εφικτού του… Δημιουργού.
Αποσυμβολισμός: Αποσυμβολισμός και απομυθολόγηση της Ελληνικής Μυθολογίας και πολλών άλλων σχετικών ζητημάτων κ.α.
Στην Δημόσια Παρουσία του κορυφαίου Αποκαλυπτικού Πνευματικού Οράματός του για την διαστρωμάτωση της Δημιουργίας από τον Θείο Γνόφο μέχρι τον άνθρωπο.
Ακόμα, στον συγκερασμό Αποκρυφισμού (Αποκρυφολογίας) και Μυστικισμού (Θέωσης – Πνευματικότητας), που μας παρουσιάζει ένα ολοκληρωμένο πνευματικά ον που ονομάζουμε ΜΥΣΤΗ, γειωτή δηλαδή των υπερούσιων αληθειών της Δημιουργίας στον παρόντα κόσμο της χρονικότητας που έχει ημερομηνία λήξης.
Στην ενδελεχή και εκ βαθέων αναβατική παρουσίαση και εσωτερική ψυχοφυσιολογία των σημαινόντων πρακτικών μέσων (Διαλογισμός και Μυστικισμός) που μπορεί να χρησιμοποιήσει ο κάθε άνθρωπος βάσει της ψυχοσύνθεσής του για την επιτάχυνση της εξέλιξής του και την απόκτηση ενός υγιούς, ισορροπημένου και υψηλών απαιτήσεων και διάκρισης Νου, που θα συνεργάζεται άψογα με την υπερβατική του ταυτότητα – καταγωγή και θα δραστηριοποιείται στο έπακρο στον κόσμο μας για την υγειά γείωση ενός υπαρκτού Θείου Σχεδίου.
Στην έμπρακτη στήριξη του κόσμου με την ΚΡΙΓΙΑ ΓΙΟΓΚΑ (μέθοδος ψυχοσωματικής θεραπευτικής – αγωγής – αρμονίας) που αναβίωσε ο Νικόλαος Μαργιωρής από Σαμάντι που έκανε γι’ αυτόν τον σκοπό και την επανέφερε στην καθημερινή χρήση του ανθρώπου για την βελτίωση της σωματικής και ψυχικής υγείας του και την αντιμετώπιση πολλών σύγχρονων προβλημάτων υγείας. Η γνώση της αποτυπώνεται στο ομώνυμο σύγγραμμά του.
Στην σπουδή της ΡΑΤΖΑ και ΚΟΥΝΤΑΛΙΝΗ ΓΙΟΓΚΑ που συστηματικά διδάσκονται σε όλα σχεδόν τα Σχολειά του καθώς και όλα τα βασικά θεμελιώδη είδη Γιόγκα (Κάρμα, Γκνάνι, Μπάκτι, Μάντραμ, Παιδική) με βαθείς και εκτεταμένες αναλύσεις και με τις ανάλογες νοητικές ασκήσεις. Σημαίνων υποστηρικτικό βοήθημα το βιβλίο του Ράτζα Γιόγκα, ανύψωση του νου από τη συνείδηση στην υπερσυνείδηση.
Τέλος στο πρωτοπόρο σύστημα Αποτοξίνωσης και ΑΔΥΝΑΤΙΣΜΑΤΟΣ που επινόησε ο ίδιος και ονόμασε Ατμοϋγροποίηση, χωρίς μηχανικά μέσα και φάρμακα, το οποίο και βασίζεται στις αρχές και τις πρακτικές της Γιόγκα με εξαιρετικά πρακτικά αποτελέσματα.
Στην ΑΝΑΒΙΩΣΗ από την αρχαιότητα σημαντικών ήπιων εναλλακτικών θεραπευτικών μεθόδων (Εσωτερική Θεραπευτική) μεταξύ των οποίων την αρχαία ελληνική Ασκληπιακή μάλαξη, την αρχαία ελληνική εγκοίμιση (σύγχρονος υπνωτισμός), την μαγνητοθεραπεία (σήμερα λέγεται βιοενέργεια ή/και Ρέϊκι) υποβολή κ.α.
Επίσης στην ΕΠΙΝΟΗΣΗ και χρησιμοποίηση ήπιων φυσιοθεραπευτικών εσωτερικών μέσων όπως είναι η Δακτυλοχτύπηση, η γλωσσοθεραπευτική, η μετάγγιση ενέργειας, η βιοενεργειακή επίδραση επί των τσάκρα (κέντρων δύναμης) κ.α. και τέλος στην συστηματοποίηση και ταξιθέτηση – ομαδοποίηση της Ιαπωνικής Θεραπευτική Σιάτσου (Δακτυλοπίεση) για την αντιμετώπιση 186 παθήσεων, στην Στατική και Κινητική Θεραπευτική, στην Ρεφλεξολογία, στην Εικονοπλαστική Θεραπευτική, στις εκτοπλασματικές εκχύσεις κ.π.α.
Στην παρουσίαση σημαντικού μέρους της απόκρυφης ιστορίας του ανθρώπου, προκατακλυσμιαία και μετακατακλυσμιαία.
Στην εσωτερική εξήγηση των Ελευσινίων Μυστηρίων της αρχαίας Ελλάδας, των Ασκληπιείων και Αμφιαράειων, του Τροφώνιου Άντρου, της Αιγυπτιακής Μύησης και πολλών ξεχασμένων πλέον γνώσεων που απομεινάρια τους έχουν φθάσει ως τις μέρες μας (λυχνάρια τύπου Αλαντίν, πολύτιμες πέτρες, κατάρα Φαραώ, Σφίγγα, Πυραμίδες, μούμιες, ταξίδια στο διάστημα… κ.α.). Επίσης στην εσωτερική εξήγηση των Ελλήνων πυροβατών (Αναστενάρηδες) και του όλου φαινομένου.
Στο σημερινό κοντάκτ επιστημόνων και μεταφυσικών, που είναι αποτέλεσμα των σύγχρονων ανακαλύψεων της επιστήμης που ακουμπούνε και επιβεβαιώνουν την προαιώνια βιωματική μεταφυσική παράδοση και τις απόψεις της. Καταγράφεται μεταξύ άλλων στο βιβλίο του Τρισδιάστατος και Τετραδιάστατος Κόσμος.
Στο θέμα των εξωγήινων με πολλές λεπτομέρειες και αναλύσεις που τους αφορούν και μας… αφορούν και σε συναφή θέματα που πιθανόν να έχουν χαρακτήρα επείγοντος.
Στο σκόρπισμα πολλών αποκαλυπτικών εσωτερικών μαργαριταριών που μπορούν, αν σωστά συλλεχθούν και αξιολογηθούν, να αποβούν ωφέλιμα για την εξελισσόμενη επιστήμη και τις κατευθύνσεις των ανακαλύψεων που μέλει να στραφεί με μεγαλύτερη δυναμική και αποτελεσματικότητα. Μεταξύ αυτών το θέμα της αντιΰλης και της υπερύλης, των Supernova, του στοιχείου Αργού, των παράλληλων συμπάντων, των μαύρων οπών, των νετρίνων κ.α.
Στην εκ βαθέων ακτινογραφία και εκτενή ανάλυση των εσωτερικών και ιδίως μυστικιστικών βιωμάτων και της ξέχωρης ανάβασης (βάσει της ψυχοσύνθεσής τους και της ψυχικής εξέλιξής τους) που έτυχαν πολλά άξια τέκνα της ανθρωπότητας μεταξύ των οποίων:
Ερμής ο Τρισμέγιστος, Ακενατόν, Πυθαγόρας, Πλάτωνας, Αμμώνιος Σακκάς, Πλωτίνος, Μωυσής, Ραμακρίσνα, Βιβεκανάντα, Απόστολος Παύλος, Απόστολος Ιωάννης, Αδαμάντιος Ωριγένης ο χριστιανός, Θεόφιλος Καΐρης, Γρηγόριος Σιναΐτης, Γρηγόριος Παλαμάς (περί Ακτίστου Φωτός), Κοσμάς ο Αιτωλός, Άγιος Πατάπιος, Σαιν Ζερμαίν (Άγιος Γερμανός), Αλέξανδρος Καλλιόστρο, Παράκελσος, Δοκτώρ Παπύς (Ζεράρ Ανκώς), Δαλάι Λάμα και άλλοι.
Σαφή βιωματική και οριοθετημένη διάκριση μεταξύ ονείρου, οράματος, διαίσθησης, ψυχομετρίας, διακοής, διόρασης, ενόρασης, εξωσωμάτωσης (υποσυνείδησης), υπερδιανοητικής λειτουργίας (υπερσυνείδησης), Σαμάντι με πλαίσιο και Σαμάντι χωρίς πλαίσιο (οι σανσκριτικοί όροι αναλύονται στο βιβλίο με τίτλο «Από το στόμα του δασκάλου στο αυτί του μαθητή με εμπεριστατωμένο γλωσσάριο σανσκριτικής(400 λέξεων) για τους σπουδαστές της Γιόγκα»).
Επίσης διάκριση και πλήρη νοηματική καταγραφή – ανάλυση μέσα από το φως της πραγμάτωσής του για σχεδόν κάθε μεταφυσική ορολογία – έννοια, πέραν των άλλων, στα συγγράμματά του «Φως στο Σκότος» και κυρίως «Δίτομη Μεταφυσική Εγκυκλοπαίδεια» και στα 49 τεύχη του περιοδικού του «Ομακοείο» και τέλος στο αναλυτικό όσο και αποκαλυπτικό 400 σελίδων βιβλίο του μαθητή του Ηλία Κατσιάμπα «Εκ Βαθέων Μεταφυσική Αλληλογραφία».
Ο Νικόλαος Μαργιωρής το Φεβρουάριο του 2009 αναδείχθηκε 60ος μεταξύ των 100 Μεγάλων Ελλήνων όλων των εποχών σε ανοιχτή στο κοινό ψηφοφορία που διεξήγαγε τον Απρίλιο του 2008 ο τηλεοπτικός σταθμός ΣΚΑΙ. Ακολούθησε έκδοση τρίτομου έργου με την αναλυτική παρουσίαση και των 100 Μεγάλων Ελλήνων καθώς και DVDs.
Βρέθηκε δε μέσα στους 100 Μεγάλους Έλληνες καθότι συνεισέφερε τα μέγιστα στην διαμόρφωση, παρουσίαση και εκλαΐκευση μίας σύγχρονης Ελληνικής Μεταφυσικής Φιλοσοφίας βασισμένης σε συγκριτική ανάλυση των κυριότερων διεθνών φιλοσοφικών θεωρήσεων στο θέμα αυτό με αντίστοιχες Ελληνικές αλλά και Χριστιανικές. Κατέθεσε δε συστηματικά τις απόψεις του για τους θεωρητικούς και πρακτικούς τρόπους με τους οποίους ο σύγχρονος Έλληνας μπορεί να επαναπροσδιορίσει την πνευματική του πορεία και εξέλιξη μέσα στο σύγχρονο νεοελληνικό περιβάλλον διαφθοράς και πλήρους κοινωνικής αποσύνθεσης. Η συνεισφορά του αυτή αποτυπώνεται στα 189 συγγράμματά του και στις πολύπλευρες και πολύτιμες διασωθείσες προφορικές του παρακαταθήκες και διδαχές.
Ανάλογες παρουσιάσεις του – Εκτενή Αφιερώματα έχουν προηγηθεί στο περιοδικό «Άβατον», τεύχος Σεπτεμβρίου – Οκτωβρίου 2002, όπου παρουσιάζεται ως χριστοκεντρικός μύστης, στο περιοδικό «Τρίτο Μάτι», τεύχος Δεκεμβρίου 1992, όπου παρουσιάζεται ως Πατριάρχης της Ελληνικής Μεταφυσικής Φιλοσοφίας και τεύχη Σεπτεμβρίου 1993 και ακολούθως Μαΐου 2004, επίσης στο ένθετο περιοδικό «Φαινόμενα» της εφημερίδας Ελεύθερος Τύπος, στο περιοδικό “Yoga” τεύχος Οκτωβρίου 2008 και Ιανουαρίου 2010, σε sites, συνεντεύξεις, βιβλία πολλών άλλων συγγραφέων που έχουν αντλήσει υλικό από το έργο του, βιβλία μαθητών του και αλλαχού.
Άφησε πίσω του τεράστιο και διαχρονικό πλούτο παρακαταθηκών (θεωρητικών και πρακτικών) προς μελέτη και αξιοποίηση. Μάλιστα προς διάσωση, διαφύλαξη και ανάδειξη όλου αυτού του πολύτιμου υλικού μελετάται από τους εκπροσώπους του έργου του και τους μαθητές του η σύσταση ΑΚΑΔΗΜΙΑΣ για την μελέτη και διάδοση του έργου του.
Το φιλοσοφικό και πρακτικό έργο του συνεχίζεται από τις Σχολές Ομακοεία που ίδρυσε καθώς και από τις νεότερες Σχολές συσταθείσες μετά τον θάνατό του ανά την Ελλάδα ενώ τα συγγράμματά του προωθούνται από τους φυσικούς κληρονόμους του μέσω των Ομακοείων. Από τους μαθητές και τους εκπροσώπους του, παράλληλα με το διδακτικό έργο, συνεχίζεται η έκδοση νεότερων συγγραμμάτων βασισμένων στις δικές του προφορικές παρακαταθήκες και διδαχές.
Εκτός από τις φιλοσοφικές σχολές που ο ίδιος ίδρυσε: Ομακοείο Αθηνών, Ομακοείο Λαμίας και Ομακοείο Τρικάλων λειτούργησαν μεταγενέστερα και οι κάτωθι: Ομακοείο Θεσσαλονίκης, Πυθαγόρειο Ομακοείο, Ομακοείο Κορίνθου – Λουτρακίου, Ομακοείο Κομοτηνής, Ομακοείο Ρόδου, Ομακοείο Καρδίτσας, Ομακοείο Πειραιά, Ομακοείο Κερκύρας και Γλυφάδας.
Πρόσθετες πληροφορίες για το συγγραφικό και λοιπό έργο του Ν. Μαργιωρή στο www.omakoio.gr E-mail: omakoio@omakoio.gr ή omakoio7@otenet.gr
Δείτε επίσης δύο συνεντεύξεις σχετικές που παραχώρησε στο site του Esoterica.gr ο μαθητής και συνεργάτης του Ηλίας Κατσιάμπας και φιλοξενούνται στις κάτωθι ηλεκτρονικές διευθύνσεις:
http://www.esoterica.gr/podium/interviews/katsiaba/katsiaba.htm
http://www.esoterica.gr/forums/topic.asp?TOPIC_ID=4103
(*) Ο Ηλίας Λ. Κατσιάμπας είναι καθηγητής φυσικής αγωγής, δημοσιογράφος, συγγραφέας και εκδότης. Υπήρξε επί δεκαετία μαθητής – συνεργάτης του Ν. Μαργιωρή και είναι υπεύθυνος των Ομακοείων Τρικάλων και Θεσσαλονίκης (www.omakoio.gr, e-mails: omakoio@omakoio.gr omakoio7@otenet.gr)