Αναφέρονται σε αυτά προσπαθώντας να περιγράψουν μια «κατάσταση» ή ορθότερα ένα από τα επίπεδα ανόδου της Ανθρώπινης Εξελικτικής Διαδικασίας.
Διαβάζοντας λοιπόν, τις αναφορές αυτές, διέκρινα ότι υπάρχει μια σύγχυση σχετικά με το «ΤΙ ΕΙΝΑΙ» αυτά τα «αρχεία», ΕΑΝ είναι αρχεία…
Προσπαθώντας να τηρήσω μια υπόσχεση – δέσμευση, που έδωσα, για ένα μικρό άρθρο – αναφορά σε αυτά τα «αρχεία», θα προσπαθήσω δια του παρόντος μικρού πονήματος να ερευνήσουμε αυτά τα περίφημα «αρχεία γνώσης»…
Και ξεκινώντας την έρευνα αυτή, ας δούμε πρώτα, ποια είναι ή τι είναι η περίφημη Ακάσα (Akasha).
Η λέξη είναι Σανσκριτική και θεωρώ, ότι πριν αναφερθώ σε οτιδήποτε άλλο, οφείλω να παραθέσω την ερμηνεία της λέξης, όπως αυτήν τη συναντούμε στην Ινδία και στα εκεί φιλοσοφικά συστήματα.
Η ορθή προφορά της λέξης είναι: «Το αακάασα» και έχει το ουδέτερο άρθρο «το» για να προσδιοριστεί και τονιστεί η ΠΡΩΤΑΡΧΙΚΗ ΤΟΥ ΑΞΙΑ ΜΕΣΑ ΣΤΗ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΤΟΥ ΟΡΑΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ.
Στην «κοινή χρήση» του όρου αυτού, θα τον συναντήσουμε να του αποδίδονται ιδιότητες – έννοιες όπως αυτή του «ουρανού», της «ατμόσφαιρας», του «αιθέρα» ή αυτή του «ελεύθερου & ανοικτού χώρου».
Στο φιλοσοφικό όμως σύστημα (και ιδιαίτερα στη Κοσμογονία) του Samkhya, που είναι ένα από τα ΕΞΙ ορθόδοξα φιλοσοφικά συστήματα της Ινδίας (Darshanas) και 2ο σε σπουδαιότητα μετά από το σύστημα του Vedanta, το akasha είναι το πρώτο και το πιο λεπτοφυές από τα 5 μεγάλα ή αδρά στοιχεία που αποτελείται ο ΑΙΣΘΗΤΟΣ ΚΟΣΜΟΣ.Κατά τη Vedanta, ολόκληρο το Σύμπαν προέρχεται από την επενέργεια μιας πρωταρχικής δύναμης, του Πράνα (Prana), επάνω σε μια επίσης πρωτογενή ουσία, το Αακάασα (Akasha).
Στην αρχή ΕΝΟΣ κύκλου δημιουργίας (από τους πολλούς που έχουν περάσει), το Αακάασα (Akasha) είναι ακίνητο και αφανέρωτο. Έπειτα, το Πράνα (Prana) αρχίζει να δρα, ολοένα και περισσότερο, επενεργώντας επάνω στο Αακάασα (Akasha), όπου από την επενέργεια του αυτή δημιουργούνται ολοένα και ΠΥΚΝΟΤΕΡΕΣ ΜΟΡΦΕΣ, ορυκτά, φυτά, ζώα, άνθρωποι κλπ.
Στο ΤΕΛΟΣ του κύκλου της δημιουργίας (που μόλις περιέγραψα), τα ΠΑΝΤΑ διαλύονται ΞΑΝΑ σε Αακάασα (Akasha) & Πράνα (Prana) και έτσι, ο «επόμενος» κύκλος δημιουργίας ξεκινά ΠΑΛΙ από το Αακάασα (Akasha) και επενέργεια του Πράνα (Prana) επάνω του.
Το Αακάασα (Akasha) λοιπόν, είναι η λεπτοφυής, υπεραισθητή, πνευματική ουσία, που διαπερνάει ολόκληρο το δημιουργημένο κόσμο, όπου με τη «βοήθεια» του Πράνα (Prana) συνέχει τους κόσμους και τους δίνει ΜΟΡΦΗ.
ΕΣΦΑΛΜΕΝΑ θεωρείται, ότι είναι το στοιχείο του ΑΙΘΕΡΑ, αφού με αυτόν (τον αιθέρα) έχει την σχέση που έχει το ΠΝΕΥΜΑ με την ΥΛΗ ή το Atman με το Kama Rupa, που το Atman είναι η Υπέρτατη Ψυχή, η Θεία Μονάδα και το Kama Rupa είναι η υποκειμενική μορφή, που δημιουργείται μέσω των νοητικών και φυσικών επιθυμιών, αλλά και σκέψεων του ανθρώπου σε σχέση με τα υλικά πράγματα και η οποία, αυτή μορφή, ΕΠΙΒΙΩΝΕΙ του θανάτου του φυσικού σώματος του ανθρώπου.
Θα μπορούσαμε να πούμε, ότι είναι εκείνο το Παγκόσμιο Διάστημα, στο οποίο υπάρχει ΕΜΦΥΤΗ η αιώνια ιδεοπλασία του ΥΛΙΚΟΥ Σύμπαντος, με τις πάντα μεταβαλλόμενες όψεις του στα υλικά πεδία και που σε αυτό ακτινοβολείται ο Πρώτος Λόγος ή αλλιώς, η Εκδηλωμένη Σκέψη.
Να γιατί στα Πουρανά (Puranas), τα αλληγορικά και συμβολικά Ιερά Κείμενα, που φαίνεται να συνέταξε ο Βιάσα, ο συγγραφέας του Ινδικού Έπους Μαχαμπαράτα, αναφέρεται ότι το Αακάασα (Akasha) δεν έχει παρά μόνο μία ιδιότητα, αυτήν του ήχου, γιατί ο ήχος δεν είναι παρά το εκφρασμένο σύμβολο του ΛΟΓΟΥ.Μάλιστα, υπάρχει μια θυσιαστική τελετή προς τον Τζιοστιστόμα Άγκνιστόμα, τον επονομαζόμενο Θεό Αακάασα, δηλαδή το Θεό του Ήχου!
Σε αυτήν τη θυσιαστική τελετή, το Αακάασα (Akasha) λαμβάνει το ρόλο που έχει «Ο τα Πάντα Κατευθύνων και Παντοδύναμος Θεός».
Νομίζω, πώς στο σημείο αυτό, θα σας θυμίσω «κάτι», που κανείς δε θα μπορέσει να αρνηθεί ως ΓΕΓΟΝΟΣ.
Ένα γεγονός, το οποίο μπορεί να ρίξει «άπλετο ΦΩΣ» στα Άρρητα & τα Κρύφια της Αγίας Γραφής, για τα οποία ο Μέγας Μύστης ισαπόστολος Παύλος (όπως επαρκώς απέδειξα σε προηγούμενο άρθρο σχετικά με τους Ναζαρηνούς) κάνει λόγο.
Θυμίζω λοιπόν, από εκείνο το επίσης αλληγορικό και συμβολικό Ιερό Κείμενο που συνέγραψε ο Μωυσής, την Πεντάτευχο, από το πρώτο της «τεύχος», τη ΓΕΝΕΣΗ Κεφ. Α΄ Στιχ. 3:
«…Και είπεν ο Θεός, Γενηθήτω ΦΩΣ και έγεινε ΦΩΣ…»,
καθώς επίσης, από το Ιερό Κείμενο, το ΚΑΤΑ ΙΩΑΝΝΗΝ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ Κεφ. Α΄ Στιχ. 1:
«Εν αρχή ήτο ο ΛΟΓΟΣ
και ο ΛΟΓΟΣ ήτο παρά το Θεό
και ο Θεός ήτο ο ΛΟΓΟΣ…»
Τους όποιους περαιτέρω συνειρμούς, θα τους αφήσω σε εσάς και να είστε σίγουροι, ότι θα υπάρξουν πολλοί…
Θα επανέλθουμε στη συνέχεια και πάλι στα περί της Αγίας Γραφής, αλλά ας «ολοκληρώσουμε» (όσο μας επιτρέπεται φυσικά) τα περί του Αακάασα (Akasha) στη γεννήτορά του χώρα ως φιλοσοφική έννοια.
Να μια ΑΚΟΜΑ αλληγορία, ΠΟΥ ΑΝ ΤΗΝ ΑΠΟΣΥΜΒΟΛΙΣΟΥΜΕ, τότε μπορούμε να ΚΑΤΑΝΟΗΣΟΥΜΕ ένα από τα Ιερά Κείμενα των Λαών, την Παλαιά Διαθήκη...
Στην θρησκεία των Μπραχμάνων, υπάρχει μια «μυστική έκφραση»:
«…Διεγείρω τον Μπράχμα…»
που σύμφωνα με τα παραπάνω, σημαίνει, ότι διεγείρω τη δύναμη, που βρίσκεται κρυμμένη στην ουσία των Πάντων. Αυτή η δύναμη είναι το Αακάασα (Akasha) ως μια «άλλη όψη» της Κουνταλίνι (για την οποία επιφυλάσσομαι σε επόμενο άρθρο μου).
Είναι αυτό, που ίσως, έχετε συναντήσει ως «απόκρυφο ηλεκτρισμό», το Αλακαέστ των Αλχημιστών κατά μια άλλη έννοια, η ίδια η γνωστή Anima Mundi (η Ψυχή του Κόσμου) στα ανώτερα πεδία, η οποία συνδυασμένη με το Αστρικό Φως των κατωτέρων πεδίων, συγκροτούν την Ψυχή και το Πνεύμα του Ανθρώπου.
Ερευνώντας λίγο τις ρίζες συνώνυμων λέξεων, θα συναντήσουμε τη λέξη Ας (Ash) τόσο στους Εβραίους (ως As, Aish & Esch), όσο και στα Συριακά, στην Παλαιστίνη, αλλά και στην Ινδία, όπου η ερμηνεία είναι περίπου ταυτόσημη, σημαίνει το πυρ (φυσικό ή συμβολικό), τον ουρανό, τη ζωή και τον Ήλιο!
Οι αρχαίοι λοιπόν, (όντως) Σοφοί θεωρούσαν τον ήλιο ως ένα «μαγνητικό πηγάδι» του σύμπαντός μας.
Ο γλωσσολόγος Ντάνλαπ υποστηρίζει ότι: "…από την Ελλάδα έως την Καλκούτα, το «ς» δασύνεται και γίνεται «χ»…"
Αυτό το αποδέχομαι πλήρως και συνεχίζοντας να ερευνώ τις ρίζες των λέξεων και αφού το Ας γίνεται Αχ, αυτό μας οδηγεί στο «γνωστό» Γιαχ, τη λέξη που στο Ζοχάρ υποστηρίζεται, ότι με αυτήν οι Ελωχίμ σχημάτισαν τους Κόσμους, αλλά περιέργως, μας οδηγεί και σε μια ακόμα πιο περίεργη λέξη, τη Γιαχίν, που σημαίνει «εδραιώνω».
Επίσης, το όνομα που αποκάλυψε ο Θεός στο Μωυσή (Εχεγιέχ), είναι μια επανάληψη του Αχ ή Γιάχ και σημαίνει «Είμαι» ( Ο Ων).
Άρα λοιπόν, η λέξη Ας (Ash) γενικά, σημαίνει η Ζωή, η Ύπαρξη και αποτελεί πλέον ΦΑΝΕΡΑ (δε συμφωνείτε και εσείς ;), τη ρίζα της λέξης Αακάασα (Akasha), όπου σε ορισμένες περιοχές της Ινδίας προφέρεται και ως Άχασα.
Είναι δηλαδή, εκείνο το Θεϊκό Ρευστό, η Αρχή της Ζωής, το οποίο και παρέχει την ΙΔΙΑ ΤΗ ΖΩΗ.
Γνωρίζω, ότι αν εμβαθύνω ακόμα πιο πολύ στα περί της Αακάασα (Akasha), ίσως να σας μπερδέψω περισσότερο και είναι κάτι, το οποίο ΔΕΝ επιθυμώ.
Θα αναφερθώ επιγραμματικά τώρα, στα περίφημα Ακασικά Αρχεία, που τόσο πολύ τα συναντούμε στα διάφορα βιβλία, αλλά που απέχουν αρκετά και από την αληθινή τους φύση και από την αληθινή τους θέση.
Τα Ακασικά ή Πανσυμπαντικά Αρχεία είναι τα αρχεία, τα οποία οι Μύστες και ιδιαιτέρως (για να μην πω αποκλειστικώς) οι Μυστικιστές προσεγγίζουν και λαμβάνουν ΠΛΗΡΗ ΓΝΩΣΗ για όλων των ειδών και όλων των εποχών τις πληροφορίες που χρειάζονται, για να επιτελέσουν το ιερό τους καθήκον, που δεν είναι άλλο, παρά η καθοδήγηση της Ανθρωπότητας επί της Ατραπού της Ενώσεως της μετά του Θείου.
Αυτά, τα αιώνια αρχεία γνώσης βρίσκονται σε μια συγκεκριμένη διάσταση, η υφή της οποίας είναι ΤΑΥΤΟΣΗΜΗ ή ΙΔΙΑ με την Αακάασα (Akasha) και εξ ου η ονομασία των αρχείων αυτών ως «Ακασικά».
Η Διάσταση αυτή είναι η 8η (από το σύνολο των 13 Διαστάσεων που αποτελούν το Δημιουργημένο Κόσμο μας) και περιέργως, αντιστοιχεί στο 6ο από τα ΕΠΤΑ σώματα του ανθρώπου, που η ονομασία του στα Σανσκριτικά είναι Anupadaka, που σημαίνει «Ο Αυθύπαρκτος» ή «ο Δίχως Γονείς Υπάρχων» και αποδίδεται σε Εκείνους τους Θεούς, που δημιούργησαν τον Κόσμο και που όπως ήδη ανέφερα, στα Εβραϊκά ονομάζονται Ελωχίμ.
Να, γιατί ανέφερα ότι οι Μύστες και ιδιαιτέρως, οι ΜΥΣΤΙΚΙΣΤΕΣ είναι εκείνα τα όντα από το γένος των Ανθρώπων, που μπορούν να έχουν πρόσβαση σε αυτά τα Εσωτερικά, Πανσυμπαντικά ή Ακασικά Αρχεία και όχι ο κάθε ένας, που με κάποιες αποκαλούμενες «ιδιαίτερες ή μαγικές» τεχνικές λέγεται, ότι ΜΠΟΡΕΙ να τα προσεγγίσει.Γιατί τα παραπάνω, ΜΟΝΟΝ ο Μυστικιστής μπορεί να τα επιτύχει, αφού ΜΟΝΑΔΙΚΟΣ ΤΟΥ ΣΚΟΠΟΣ ΕΙΝΑΙ Η ΕΝΩΣΗ ΤΟΥ ΜΕ ΤΟ ΘΕΟ, δηλαδή επιδιώκει την απορρόφησή του από την ουσία που τον δημιούργησε και αυτή δεν είναι άλλη παρά το Αακάασα (Akasha).
Τα αρχεία αυτά, αφορούν στους εξωτερικούς κόσμους από την 8η διάσταση (δηλαδή την 9η, 10η, 11η, 12η και τη 13η Φυσικοϋλική μας διάσταση) και περιέχουν στοιχεία τόσο από τη δημιουργία τους, όσο και για την απορρόφησή τους, τη συρρίκνωσή τους, την απεκδήλωσή τους από το Μέγα Εκείνον Αρχιτέκτονα, που δημιούργησε το Παν και προς Τον οποίον το Παν τείνει.
Οι Ακασικές αυτές βιβλιοθήκες (αν θα μπορούσαμε να τις αποκαλέσουμε έτσι σχηματικά) χωρίζονται σε ΤΡΕΙΣ περιοχές.
Η Πρώτη περιέχει πληροφορίες από τη δημιουργία της κάθε διάστασης που προανέφερα και κάθε σύμπαντος κόσμου.
Στη Δεύτερη βρίσκονται τα αρχεία και οι Μήτρες Ιδέες, οι Πρώτες Μορφές όσων πρόκειται να ΕΜΦΑΝΙΣΤΟΥΝ στο διηνεκές του Άχρονου Χώρου.
Και τέλος, στην Τρίτη περιοχή βρίσκονται οι πληροφορίες για την Εισπνοή του Μπράχμα, την καταστροφή και διάλυση των Δημιουργημένων Κόσμων, δηλαδή για το περίφημο Τέλος των Καιρών.
Αντιλαμβάνεστε λοιπόν, τι ΥΨΟΥΣ θα πρέπει να είναι η Ψυχή Εκείνου του Υπερεξελιγμένου Όντος, που θα διαβεί το κατώφλι, το ΟΥΔΟΣ, από τις πύλες των Πανσυμπαντικών Αρχείων και θα έχει την πρόσβαση σε ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΓΝΩΣΗ.Ανέφερα πριν και επαναλαμβάνω ξανά, ότι οι Μύστες και δει οι Μυστικιστές είναι οι «εκλεκτοί», που δια της ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΤΟΥΣ κατέκτησαν το δικαίωμα αυτό.
Ένας τέτοιου ύψους Μυστικιστής ήταν και ο συγγραφέας του τελευταίου βιβλίου της Αγίας Γραφής, της Ιεράς Αποκαλύψεως και θεωρώ, ότι η αλληγορική του γραφή απηχεί σε εκείνη την 3η περιοχή της Ακασικής Αρχειοθήκης, που περιγράφει το ΑΛΦΑ και το ΩΜΕΓΑ της παρούσας εξελισσόμενης Δημιουργίας, ΑΛΛΑ δεν περιορίζεται ως έργο αποκαλυπτικό μόνο σε αυτήν.
Ελπίζω να σας έδωσα αρκετά στοιχεία για την περαιτέρω δική σας προσωπική ΕΡΓΑΣΙΑ και έρευνα.
Αποσύρομαι στο βάθος της κουΐντας, για να συνεχίσω να παρακολουθώ το εξελισσόμενο θεατρικό έργο, ένα θέατρο ΣΚΙΩΝ που χάρις στην περίφημη Αακάασα (Akasha), οι ΣΚΙΕΣ παίρνουν ΣΧΗΜΑ και ΜΟΡΦΗ, για να τις θεωρούμε εμείς ως την Αληθινή πραγματικότητα που ζούμε ΤΩΡΑ.
Η πράνα (αύρα) ως φωτοστέφανο
(τμήμα απεικόνισης του Βούδδα)
***
Κέλσος ο Φιλαλήθης
