Του Χρίστου Λογαρίδη
Είναι γνωστό, πως η ημιμάθεια είναι χειρότερη της αμάθειας και σαν πανούκλα τρώει στις μέρες μας το ανθρώπινο πνεύμα. Ακούω συνεχώς, τι ζώδιο είσαι? Κριός. Α, δεν ταιριάζουμε, είσαι εγωιστής κλπ, κλπ. Τι λες κοπέλα μου, πως ξέρεις αν αυτός ο Κριός δεν έχει έναν Δια που θα μπορούσε να σου αλλάξει τη ζωή προς το καλύτερο? Πως ξέρεις πως κάποιος που το ζώδιο του σου είπαν πως ταιριάζει με το δικό σου, δεν έχει έναν Πλούτωνα πάνω στη σελήνη σου, ώστε να μάθεις από πρώτο χέρι τι πάει να πει ψυχασθένεια? Όταν μιλάμε για πλανήτες, μιλάμε για ενέργειες που εκφράζονται από τους ανθρώπους.
Δυστυχώς οι σημερινοί αστρολόγοι έχουν κάνει εγκλήματα και έχουν μετατρέψει την βαθιά φιλοσοφία της αστρολογίας, σε φτηνό κουτσομπολιό για πρωινάδικα. Επιτρέψτε μου λοιπόν, να μιλήσω μ έναν διαφορετικό τρόπο, ξεκαθαρίζοντας, πως είναι αδύνατον σε ένα μικρό άρθρο να πω όσα θα ήθελα, αλλά και αυτά που θα πω, είναι μόνο ένα μικρό κομμάτι από τη συμπαντική αλήθεια, που κανένας δεν γνωρίζει. Όταν μιλάμε για τον ζωδιακό, τον μικρό, γιατί υπάρχει και ο μεγάλος, πρέπει να καταλάβουμε πως μιλάμε για κάτι που υπάρχει μόνο στο νοητικό επίπεδο. Είναι κάτι φανταστικό που υπάρχει εκατέρωθεν της εκλειπτικής. Όταν λέμε φανταστικό, δεν σημαίνει πως δεν υπάρχει, αλλά πως ζει σε μια διάσταση που οι βιολογία μας δεν μας επιτρέπει να δούμε με τις αισθήσεις μας, αλλά μόνο με το νου. Σήμερα ζούμε σε μια εποχή, που η επιστήμη έχει αποδείξει πειραματικά, πως όλα αυτά που έλεγαν οι φιλόσοφοι, υπάρχουν. Ο κόσμος των ιδεών του Πλάτωνα υπάρχει, η ιερή γεωμετρία του Πυθαγόρα, όπως και το μαθηματικό σύμπαν, υπάρχει. Μόνο που δεν μπορούμε να τα δούμε με τα βιολογικά μας μάτια. Όλα ξεκινάνε από μια διάσταση πέρα από τη δική μας 3διαστατη πραγματικότητα, από μια διάσταση άχρονη, χωρίς αρχή και τέλος. Μιλάμε δηλαδή για έναν 4διαστατο κόσμο. Αυτό που κάνουμε εμείς, στην προσπάθεια μας να καταλάβουμε την 3διάστατη ψευδαίσθηση που ζούμε, το Μάτριξ δηλαδή, είναι το εξής. Βιώνουμε ένα 3διαστατο γεγονός σαν αποτέλεσμα μιας 4διάστατης ενέργειας και το μεταφέρουμε σε ένα 2διάστατο χώρο, σε χαρτί, η στην οθόνη του υπολογιστή, ώστε να το ερμηνεύσουμε. Σαν 3διάστατα όντα, δεν μπορούμε να ελέγξουμε 4διάστατο χώρο, οπότε τον μετατρέπουμε σε 2διάστατο για να μπορέσουμε να γίνουμε κύριοι της κατάστασης. Εύκολα όμως καταλαβαίνουμε πως αυτό έχει πολλά προβλήματα και θέλει μεγάλη σοβαρότητα και γνώση για να μη γίνει καταστροφικό.
Δεν θα αναφερθώ εκτενέστερα, δεν έχω χώρο, αυτά τα έγραψα, ώστε όποιος θέλει να διαβάσει τους αρχαίους φιλόσοφους, αλλά και σύγχρονη φυσική, ώστε να καταλάβει. Πριν όμως περάσω στον 4διάστατο Κριό, επιτρέψτε μου μια ακόμα διευκρίνιση. Η δυτική αστρολογία, όπως και ολόκληρος ο δυτικός πολιτισμός, έχει πέσει στην αρρώστια της ύλης, δηλαδή στο μάτριξ, την φθαρτή ψευδαίσθηση και έχει ξεχάσει την πνευματική φύση του σύμπαντος, την αληθινή δηλαδή και αθάνατη φύση. Η εξωτερική αστρολογία, εξετάζει το μάτριξ, τα γεγονότα που εμφανίζονται έξω από εμάς και δεν δίνει σημασία στο εσωτερικό σύμπαν, το αληθινό και αθάνατο. Το αποτέλεσμα είναι αυτό που βιώνουμε όλοι σήμερα και χρειαζόμαστε δέκα ψυχίατρους για να μην πέσουμε στα ναρκωτικά. Αντίθετα, η εσωτερική αστρολογία ασχολείται με το εσωτερικό σύμπαν, την ψυχή δηλαδή του ανθρώπου, την εξέλιξη της. Κοιτάζει δηλαδή το 4διάστατο κομμάτι μας, το αθάνατο. Αλλά αρκετά σας κούρασα, ώρα να δούμε τον Κριό, μέσα από μια άλλη οπτική.
Λένε πως ο Κριός είναι η αρχή, είναι ο σπόρος. Είναι το ξεκίνημα του κύκλου, το πρώτο βήμα του ζωδιακού. Μάλιστα, πολύ όμορφα όλα αυτά, αρκεί κάποιος να μου πει τι ορίζει σαν αρχή. Το σύμπαν δεν έχει αρχή και τέλος. Το σύμπαν είναι άχρονο και αυτό το ξέρει σήμερα και ένας μαθητής του γυμνασίου. Για ποια αρχή λοιπόν μιλάμε? Να το θέσω πιο απλά, μιας και κανένας δεν θα διαβάσει την θεωρία της σχετικότητας. Τον σπόρο ποιος τον έφτιαξε? Ποιος τον σχεδίασε και έβαλε μέσα του όλη την πληροφορία, ώστε να γνωρίζει πώς να αναπτυχθεί, πώς να αναπαραχθεί, πώς να ολοκληρώσει τον γήινο κύκλο του? Πως είναι η αρχή, από την στιγμή που πίσω από τον σπόρο, υπάρχει ένα πνεύμα που ονειρεύτηκε, σχεδίασε και δημιούργησε όχι μόνο τον σπόρο, αλλά ολόκληρη την ζωή? Ναι, μέσα στον σπόρο, υπάρχει όλη αυτή η ενέργεια που θέλει να ζήσει, να εκφραστεί και ο κριός είναι αλήθεια πως αυτό εκφράζει. Είναι το πρώτο βήμα για την εκδήλωση του πνεύματος μέσα στο μάτριξ, η είσοδος από το αληθινό και το αθάνατο, στο ψεύτικο και θνητό, από το άχρονο και ελεύθερο, στο φυλακισμένο ακόμα και από τον χρόνο. Ο σπόρος λοιπόν, δεν γνωρίζει σε τι κόσμο έφτασε, έχει ξεχάσει ποιος τον δημιούργησε και απλά θέλει να κατακτήσει αυτόν τον άγνωστο κόσμο. Όλες οι πληροφορίες είναι μέσα του, όμως δεν ξέρει πώς να τις πάρει, αρχίζει να τις αποκοδικοποιεί μέσα από εμπειρίες και μάχες και η αλήθεια είναι πως θα του πάρει πολλές ζωές, πολλούς κύκλους εξέλιξης μέχρι να καταλάβει τα μυστικά που κρύβει μέσα του. Είναι τόσο γοητευμένος από το μάτριξ, που νομίζει πως αυτό που βλέπει είναι ο μόνος αληθινός κόσμος και φυσικά θέλει να τον κατακτήσει, τον θεωρεί δικό του και δεν θα αφήσει κανέναν να μπει εμπόδιο στον δρόμο του. Δεν στρέφεται μέσα του, ώστε να βρεί τα μυστικά που ψάχνει, πιστεύει πως δεν υπάρχει τίποτα μέσα του, παρότι νιώθει, νομίζει πως όλα είναι έξω από αυτόν. Γι αυτό γίνεται πολεμιστής, στην εργασία, στον έρωτα, παντού, απλά θέλει τα πάντα χωρίς να ξέρει γιατί, χωρίς να φιλοσοφίσει, χωρίς να ψάξει, απλά θέλει να κατακτήσει, νομίζοντας πως έτσι θα νιώσει ολοκληρωμένος. Δεν μπορεί να ανεχτεί το όχι όταν διαλέξει ερωτικό σύντροφο, γι αυτό αν θέλετε να τσακίσετε έναν κριό, δεν χρειάζεται να κάνετε πόλεμο μαζί του, ασε που θα χάσετε, απλά μη του δώσετε σημασία. Αυτό θα τον ρίξει σε κατάθλυψη.
Στην πραγματικότητα, σαν ζώδιο της φωτιάς, ονειρεύεται να γίνει λιοντάρι, να γίνει βασιλιάς, να είναι ο κόσμος δικός του και θα πολεμήσει με λύσσα για να τα καταφέρει. Κάποια στιγμή λοιπόν, σε αυτή η σε άλλη ζωή θα γίνει βασιλιάς. Θα γίνει λιοντάρι. Αλλά τότε θα αρχίσει ένα άλλο δράμα. Αρχίζει να καταλαβαίνει πως πάλι δεν είναι ευτυχισμένος, είτε γιατί νιώθει πως το βασίλειο του είναι μικρό, είτε ακόμα χειρότερα, πως κανείς δεν τον αγαπάει για αυτό που είναι, αλλά για αυτά που έχει. Για τα υλικά. Τότε και μόνο τότε, μέσα από τα σκοτάδια της ύπαρξης του, σκοτάδια γιατί ποτέ δεν τα φώτισε, θα αρχίσει να φιλοσοφεί, θα αρχίσει να καταλαβαίνει το πνεύμα που στην ουσία είναι, θα αρχίσει να νιώθει πως το αληθινό σύμπαν είναι έξω από το μάτριξ και σαν θαύμα, θα μετατραπεί σε τοξότη. Αυτός ο εγωιστής, αυτός που δε δεχόταν μυγα στο σπαθί του, αυτός που με φωτιά και σπαθί άνοιγε δρόμους για να κατακτήσει το μάτριξ, έγινε τελικά ένας δάσκαλος. Στην πραγματικότητα, πάντα ήταν δάσκαλος, απλά δεν το ήξερε, πάντα μέσα του υπήρχε η γνώση ολόκληρου του σύμπαντος, πώς να μην υπήρχε από τη στιγμή που ήταν παιδί του σύμπαντος, όμως μόλις τώρα το κατάλαβε.
Αυτός είναι ο κύκλος ενός συνηθησμένου 3διάστατου κριού. Ο 4διάστατος κριός, ο εξελιγμένος, παραμένει πολεμιστής, αλλά δεν πολεμάει για το εγώ του, έχει δει μέσα του και αντιλαμβάνεται την δύναμη που τον δημιούργησε. Τώρα δεν πολεμάει για το εγώ του, αλλά για κάτι μεγαλύτερο από αυτόν, για μια ιδέα, την ανθρωπότητα, τον Θεό. Μετατρέπεται από κατακτητής σε υπηρέτη πολεμιστή του Θεού, σε αυτόν που από δυνάτης θα γίνει ο ελευθερωτής της ανθρωπότητας, η θα πεθάνει για τον μεγάλο σκοπό. Ακόμα και όταν θα μετατραπεί σε βασιλιά, θα είναι για να φέρει ένα βασίλειο δίκαιο για την ανθρωπότητα. Ο 4διάστατος κριός, δεν πολεμάει για το εγώ, αλλά για το εμείς.
Όταν λοιπόν έρχεστε σε επαφή με έναν κριό που σας μοιάζει υπερβολικά εγωιστής και ξεροκέφαλος, όταν νιώθετε πως δεν μπορεί να δώσει, αν δεν πάρει, μη νιώθετε άσχημα. Είναι απλά σε διαφορετικό χρόνο εξέλιξης, είναι ακόμα στην μαγεία του μάτριξ και αν το δείτε έτσι, με την ενέργεια του, θα χαρείτε και εσείς περισσότερο το ταξίδι στο μάτριξ. Μην ξεχνάτε, πως πίσω από έναν 3διάστατο κριό, υπάρχει ένας 4διάστατος, που περιέχει, όπως όλοι μας, ολόκληρο το σύμπαν. Μέσα του και μέσα σε όλους μας, κατοικεί ο Θεός. Αν το καταλάβουμε αυτό, αλλάζουμε αυτόματα τον πολιτισμό, περνάμε στην χρυσή εποχή της ειρήνης και της ελευθερίας του ανθρώπου. Γιατί δεν μπορείς να κάνεις πόλεμο, να κλέψεις, να εκμεταλλευθείς τον άλλον, όταν ξέρεις πως πίσω του ζει ο Θεός. Τώρα θα μου πείτε, εμείς θα το καταλάβουμε, ο κριός θα το καταλάβει? Σωστό και αυτό. Ακόμα και ένας κριός όμως, στην ουσία ψάχνει για αγάπη, απλά δεν ξέρει τον τρόπο, δεν ξέρει πώς να την εκφράσει, δεν καταλαβαίνει ακόμα πως η αγάπη και η ελευθερία είναι αδερφές δίδυμες, δεν ξέρει, πως είναι συμπαντικοί αιώνιοι νόμοι.
Για να επιστρέψω στα καθαρά αστρολογικά, να πω ότι ο κυβερνήτης του κριού, θεωρείται ο Άρης. Αυτό στην εξωτερική αστρολογία, στην εσωτερική όλα αλλάζουν, ακόμα και οι κυβερνήτες, αλλά αυτό είναι θέμα για άλλο άρθρο. Καλά να είμαστε να γράφουμε, Θεού θέλοντος και Ντζιβανάκη επιτρέποντος. Πάμε λοιπόν στον Άρη και τον αστρολογικό ρατσισμό που μιλήσαμε στην αρχή του άρθρου. Όλοι λένε πως ο Άρης στον κριό είναι ο καλύτερος. Ο καλύτερος σε τι? Αν θες να κάνεις πυγμαχία ναι, αλλά αν κάποια στιγμή χρειαστείς μια ιατρική επέμβαση, παρακάλα ο γιατρός να έχει Άρη στην παρθένο, γιατί αν έχει Άρη στον κριο, θα πάρει έναν μπαλτά και όποιον πάρει ο χάρος. Στο σύμπαν δεν υπάρχει καλό και κακό, υπάρχει μια μόνο ενέργεια, όλα είναι ένα, αλλά αυτό το ένα, εκφράζεται διαφορετικά μέσα από εμάς. Όλοι μας είμαστε οι διαφορετικές οπτικές του πυθαγόρειου Ένα. Όλοι τέλειοι και μοναδικοί και όλοι μαζί το σύμπαν στα διαφορετικά εξελικτηκά του στάδια. Κάτι άλλο που πρέπει να καταλάβουμε, είναι πως δεν υπάρχουν 12 τύποι ανθρώπων, μιας και μιλάμε για τον κριό, είναι άλλο ένας κριός με θετικό Δία, άλλο ένας κριός με δυσαρμονικό Κρόνο. Μη γίνεστε αστρολογικοί ρατσιστές, το σύμπαν ξέρει καλύτερα γιατί υπάρχουμε όλοι μας, μας θέλει, μας χρειάζεται, όπως ακριβώς είμαστε και όπως ακριβώς ονειρεύθηκε πως θα γίνουμε μόλις ανακαλύψουμε ποιοι πραγματικά είμαστε. Ας κλείσω τώρα αυτό το άρθρο, λέγοντας κάτι προχωρημένο, δεν χρειάζεται να το πιστέψετε, άλλωστε ότι γράφω είναι δικές μου σκέψεις, σε άλλους ταιριάζουν και σε άλλους όχι. Ακόμα και σε γιατρό να πας, δεν ταιριάζουν πάντα οι εξετάσεις που κάνουν, όπως είπαμε, κάθε ένας μας έχει μια διαφορετική οπτική.
Ο ζωδιακός, δημιουργείτε από 3 σταυρούς, τον σταθερό, τον μεταβλητό και τον παρορμητικό. Ο σταυρός είναι σύμβολο, η μια γραμμή είναι η ύλη και η άλλη το πνεύμα, ο χρόνος και ο χώρος, εκεί που ενώνονται, είναι το σημείο, το αποτέλεσμα που δημιουργεί εμάς, την μοναδικότητα μας. Κάποτε στήθηκαν 3 σταυροί, στον σταθερό σταυρώθηκε ο Χριστός, που ότι και αν του έκαναν δεν άλλαζε την αλήθεια του, γιατί γνώριζε την αληθινή, πνευματική φύση του σύμπαντος. Στον μεταβλητό ήταν ένας ληστής που όμως μπόρεσε να νιώσει το αόρατο για τις ατελείς αισθήσεις μας και άλλαξε, ενώ στον παρορμητικό, ένας άλλος ληστής με τίποτα δεν μπορούσε να δει πέρα από το μάτριξ. Αυτός θα μπορούσε να είναι ένας 3διάστατος κριός. Όμως ο Χριστός που γνώριζε την αληθινή 4διάστατη φύση του, τον συγχώρεσε και απλά του έδωσε τον χρόνο να γνωρίσει την φύση του και να επιστρέψει όταν θα ήταν έτοιμος στο αληθινό, πνευματικό του σπίτι.
